Hala çocukların oynadığı ara sokaklar varken
Girmesin oyunları durduran arabalar,
Devrilmesin taştan kaleleri hayallerin…
Bazen geçmiş aniden kıvrılır,
Bir daha göremeyeceklerini
Son ana kadar görmek istersin,
Gözün takılır, aklın kalır, kalbin durur
Yol durmaz...
Arsızsın dedi gözlerime bakarak
Öyle bir bakıyordu ki hal bu ki
Ar denen şey gelmiyordu insanın aklına
İç yakıyordu kirpikleri bilmiyordu
Durup durup tekrar öpüyordum
İnadına arsızlaşıyordu tenine hasret bedenim..
Gıda mühendisi arkadaşlarım
Nemi uçurulan gıdalar
Uzun süre dayanır diyorlar
Bu yüzden kurutulsun
Aşk kurusu olsun
En güzel aşklar
Bir güneş doğuyor
Aklına bile gelmeyen o yerlerden,
Sığın sığınabildiğin kadar karanlıklarına,
Sonunda elinde bir gölgen kalacak
Ve aydınlanacak sonuna kadar yalnızlığın...
Şehirde bir kaldırım
Kaldırımda bir adam
Tutmuş siyah poşette
İki biranın elinden
Kaçıyorlar aklına gelenlerin
Otobüse koşan birinin azmi ile
Frene dokunan şoförün insafı
Arasında
Geçiyor zaman.
Bugün 16 Şubat 2014
Babamın baba olduğu yaştayım.
Çok uzak gibi görünen bir geleceğin
Ellerinden destek alarak
Bir seti aşmaya benziyor bugün...
“Her şeyi bana nasıl bağlıyorsun” dedin
Hiçbir şeyin senden kopmadığını bile bile.
Bak artık dökmeden yürüyebiliyorum,
Taşırmıyorum içimdekileri,
Yanmıyor ellerim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!