Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Söyle bana dostunu, söyleyeyim dinini!
Sakın ola dost tutma, hinoğlunun hinini!

Kim kimleri severse; olur o,da onlardan!
Mü’min’leri muhip ol, kurtul su-i zanlardan!

Büyük nimet şu akıl
Düşünmeyi bilene
Olmak için bir akil
Yönel makul olana!

Kim eylerse tefekkür;

Yolcu idi gemide, tüm insanlık beraber,
Bir gün geldi alt kattan, üst katlara bir haber!

Diyorlardı; ” su için çıkıyorduk ya üste”
Rahatsızlık husule, geldi sandık biz üstte.

Unutmaz ekser insan, varsa şayet menfaat,
İnanmazsan bir dene, edip kula bir vaat!
Ya kalır yatılıda, ya gece düşer yola,
Bulunur mutlak orda, söze kala beş saat.

Beşer kuldur ihsana, virgül olur noktaya,

Yaşıyoruz bir çağda, karman çorman ölçüler!
İnsaflar rafa kalkmış, çoklar su-i zan eder!
Şahısta kusur gören, itham eder davayı,
Bakmadan menşeine, islamı boykot eder!

Kuyruğunda kandili, yıldız böceği gibi!

“Kul ol! ” diyor yaratan, karşı çıkar şu hevam!
Hevayla, heves ile savaşım çetin benim.
Önce nefsin ıslahı, gündemdeki tek davam!
Bu yolda olmak gerek, imanım metin benim.

Nefisler serkeş iken, başka şey gaye olmaz!

Moda olmuş delirmek, bir çıldırmak(!) gidiyor,
Kimse bundan gocunmaz, maal iftihar afişler!
Büyük, küçük her kesim, delirmeye gidiyor,
İstenmiyor akiller, kim görürse fişliyor!

Akl-ı selim ne demek, pek bilene rastlanmaz,

Muhtemelken taş olmak, İnsan yapmış yaradan!
Cenin kalmak mümkünken, Kim çıkarmış aradan?
Böyle girift fiiller, hiç olur mu failsiz?
Sakın sanma şu işi, gayet basit, sıradan

Nasıl olmuş kusursuz, söyle bana her bir şey?

Yaban düştüm âleme, halklar bana zıt gelir,
Onlar beni dinlemez, ben onları anlamam.
Ya sabırlar yetersiz ya idrakler kıt gelir,
Yarım kalır her sondaj, müspet sonla tamlamam!

Uymaz kitap, sünnete, taptıkları dinleri!

Ey gafletin esiri!
Namaz efdal uykudan.
Hani dinin tesiri?
Yok, mu ona, hüsn-ü zan?

Amel gerek imana!