Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Dünya madem bir tarla;
Atıl durma ek onu!
Mahsul alıp tam karla;
Ambarına dök onu!

Ekmez isen onu sen;

Dönmem haklı yolumdan;
Dokuz köyden kovsalar!
Şekva etmem halimden;
Her gün, her an dövseler!

Bu ser feda, bu yola!

Devam ediyor sefer,
Mezar kente bir, iki!
Kimler gider bu sefer?
Mezar kente biri iki!

Tahta atlar görevde,

Her gördüğün lezize, hep diyorsun; ”çok nefis”
Tek nefsine mağlupken, nene gerek çok nefis?
Islah için o nefsi, gir ciddi savaşlara!
Yoksa sana yaşatır, ahirette şok nefis!

Sanki dev bir ejderha, doymak nedir bilmiyor!

Mutlak onda durmalı; bir kişiye söz veren!
Katlanmalı sonuca; bir arsıza yüz veren.

Söz verip te Vaz geçmek; münafıkça bir tavır!
Münafıktan ehvendir; Hak yanında bil gâvur!

Yeni idrak eyledik; nimetin kıymetini!
Kaybedince anladık; ne demek “aziz” olmak!
Göstermesin o kerim; bundan daha bet’ini!
Bir yoklukla anladık; nasılmış aciz olmak!

Ne oldu barajlara; sular niye kurudu?

Canım dostum baksana;
Yetmiyor mu hak sana?
Senin Rabbin Allahken;
Ne verecek halk sana?

Bahtiyardır Hak diyen!

Var her işin uzmanı, derdin varsa bul danış!
Bozuk ise hal, gidiş; ehl-i hal’i bul danış!
Zarar etmez kar eder, istişare eden zat;
Olsan bile allame; kapris yapma kul; danış!

Duysa bile büyük öfke, etmemeli lanet adam,
Zira lanet bir kul için; Hak indinde sonsuz idam!
Mümin insan rahmet diler, tefrik etmez hasım, hısım,
Budur Haktan hep temennim, müspet olsun benim edam!

Sevmek gerek ins olanı, nefret zarar mümin kula,

Çıkmış sanki şu dünyanın çivisi,
Moda olmuş birçok inse sapkınlık!
Çok nadirdir imanında kavisi,
Sapkınlığın en masumu, çapkınlık!

Kimileri kulluğunu reddeder(!)