Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Gına geldi kandan, kinden,
Muhabbetle geliyoruz!
İrfan alıp son hak dinden,
Merhametle geliyoruz!

Mevlamızdan destur alıp,

Değerler tersyüz oldu; diyorlar; ”çağ atladık”(!)
Yeryüzü bidat doldu; adına derler moda!
Hüdadan ırak kalıp; günahı çok katladık!
Bizleri ikaz için; afatlar verdi Hüda!

Gaflarımız çoğaldı; oldu dev bir gaf dağı!

Yatma tembel ve atıl!
Araştır her gediği!
Neymiş öğren; hak, batıl!
Bu; Rabbinin dediği.

İsraf etme ömrünü!

Madem şu din nasihat, hayırhahlık bizlere;
Kıstas yapıp koymalı; hayra müştak özlere!

Elbet güzel taşımak; nasihati sözlere;
Elzem önce yaşamak, hiç bölmeden cüzlere!

Kızıp demiş oğluna, bir zamanlar bir âdem;
Olamazsın sen adam, bir başka şey ol madem!

Oğlan müthiş kızarak, düşmüş o gün yollara,
“Ne olayım ben” diye, sormuş türlü kullara.

Gelişler bir sevktir, irade dışı,
Takdiri halık’tan, hikmet hakimden.
İlahi kaderdir, yolcu akışı,
Doğumlar muhyi’den, vefat mümit’ten!

Olmuyor gitmenin, yaşı sınırı

Madımağı yaktılar, feryat etti Baş bağlar!
Yandı bitti o karye; gör derdine kim ağlar?
Tezgâhladı bu işi; fitne için derinler!
Şahit buna yaradan; şahit dağlar ve bağlar!

Kim vurduysa EMEÇ’İ, oydu vuran BİTLİS’İ!

Yine bir gece sona eriyor
Ne sen geldin, nede haberin
Tükendi ümidim, yeis deriyor
Minderin boş hala, duruyor yerin

Umsam da diyemem, gel bana yârim

Asil olmaz ins soyla;
Adam olmaz bos boyla!
Değer bulur hoş huyla!
Ne Türkçüyüm ne Kürtçü;
Menfur bence her ırkçı!

Olmalıdır her fiil; itidal-ı dem ile
Olur bir kul mutedil; şu ikiyi cem ile!
Tahsil eyle ilimi, Hilmi iste mevladan!
Başla işe ibtida; alçak nefse gem ile!

Tefrit edip ham kalma, ver hakkını hayırın!