Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

Dözəbilmirəm

Gözlətme yolları, gəl ay sevgilim,
Men Bu ayrılığa, döze bilmirem.
Sənin üçün ölürəm, bil ay səvgilim,
Mən Bu ayrılığa, dözəbilmirəm.

Dünya Malı

Harcamazsan hak yolunda,
Ateş tutarsın elinde,
Bir cambaz olur sonunda,
Satar vicdan merhameti.

Düşüncelerim

Hey gönül n’olacak gözlerin hali,
Yağmura tutulmuş düşüncelerim.
Mantıksa bir yağlı kâğıt misali,
Buruş buruş olmuş düşüncelerim.

Eğreti bir yuvanın muhabbet kuşlarıyız,
Her başıboş dolaşan, imgelere sarıldık,
Delikli uykuların zoraki düşleriyiz,
Bulanık su misali, aka aka burulduk.

Gönülsüz misafiriz, karmaşık bir makama,

Yine hasret düştü gönül şehrine,
Hangi can dayanır gurbet kahrına,
Hissiyatlar dönmüş mahşer yerine,
Çağlaya, çağlaya göz elden gitti.

Ne tez hazan değdi ömür bağına,

Endişe-i İkbal

Akçe gönül koymuş bakmaz yüzüne,
Endişe-i ikbal gelmez çözüme,
Ah vah olsun senin kara yazgına,
Bu gidişle çilen dolmaz emekli.

Çok zamandır sende bu bir huy oldu,
Senden ayrı,akıl fikir zay oldu,
Koyunları saya,saya hay oldu,
Sayı bini buldu,uykum nerdesin.

Kimine rem olmuş kimle dalaşmış,

Kurumaya yüz tutmuş, gazel döken dalımdan,
Filiz vermiş yeniden, tomurcuk açıyorsun,
Kervan geçmez, kuş konmaz, sarpa saran yolumdan,
Bir sülün edasıyla, salınıp geçiyorsun .

Tene mana katıyor, yeşil ipek gömleği,

Garibin Derdi
Yoksulluk değil ki garibin derdi,
İtilip kakılmak yıkıyor onu.
Her doğan gün ona bir darbe vurdu,
İsyanın ateşi yakıyor onu.

Garip Hikayeler

Garip hikâyeler canına yetmiş,
Anıları hesap sorup duruyor.
Gece uykusundan feragat etmiş,
Gündüz vakti kâbus görüp duruyor.