Ey kahkahaları yeri göğü sarsan,
Cilveleriyle Çepniyi kızdırmaya gayretli kız,
Değmeyeceği halde selâm verilen,
Yüzü ve karakteri domuza denk adam,
Sizler sefasını sürerken doyasıya yaşamın,
Düşünceler içerisinde boğulduk bizler.
Ben, hey: bir Çepni Serhat'ım!
Haksızlığa hiç gelmezim.
Dalkavukluk hiç sevmezim,
Kalınboyun bir Serhat'ım.
Çepni Serhat, ben, böyleyim.
Yeşili bol, doğası sert, insanı dizginlenemez,
Bir vadinin içinden çıkan, kaderi yavuz kişi,
Kapılır aptalca, türünün basit ama güçlü girdabına.
Ortahisar kıyılarında bu on yedisindeki oğlan,
Ne yapsın, kolu ve eli sımsıkı bağlanmış,
Ayaklarına da kurşun sıkılmışçasına gelmiş dünyaya.
Ayyaş, alkolik, sarhoş mu sarhoş, biçare, evsiz, gündüz gece sokaklarda sürten, yine sokakta ölen bir dede ve ölmesine yakın boşandığı eşi: benim anneannem, okuma yazma dahi bilmeyen ve köylü, zır cahil, durmadan dedikodu peşinde olan hatta bundan başka yapabilecek bir işi olmayan.
Ailesinin en küçüğü, hep dışlanmış ve ezilmiş bir erkek çocuk: yıllar içerisinde psikopatlaşmış ve sonraları diyaliz hastalığı sebebiyle ölecek olan eşini, ilk çocuklarıyla birlikte kara kışta dam altında ineklerle yatmaya mecbur kılan bir vicdansız: dedem. Babamın babası.
Bilinmek istiyorsam ben, okunmalıyım.
Yüzümü okumanız eksik olur,
Kitaplarımı okuyacaksınız.
Böyle tamamlanırım ben,
Сүйдүм аппак бир кызды,
Аппак сүйүүм - жетбептир.
Далай күндөр өтсө да,
Асыл сүйүүм - жетбептир.
Dalkavuklara Açık Mektup
Temelini attığım, başladığım, devam ettirdiğim ve en sonunda finalini
getirdiğim hiçbir şey sessiz sedasız gerçekleşmemiştir. Büyük bir
Tipi olarak yağdın içre,
Üşümemle başladı hicret.
Bir düş mü, kalın ince?
Vurdu dolu, doğdu nefret.
Masum, izler ve sevinir kar düşünce,
Кете тұрған кезге жеттім сүйіктім.
Қайтадан кездесе алмауымыз мүмкін.
Ешқашан ұмытпауын керек, білесің:
Өмір сондай; біреу өлер, бірақта тұрмыс оған
қарамастан, тоқтамай, өтер...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!