Cem Karadeniz Şiirleri - Şair Cem Karadeniz

Kanguruları düşündün mü hiç?
Zıplamayı dans bilirler bozkırlarda,
Düşündün mü hiç geyikleri şafakta?
Ürkek gözlerle bakarlar suya
Güzel gözler görseler de karşılarında,
Düştü mü gorillerin iç çekişi aklına?

Gece
Bembeyaz bir gelecek anlattı yine
Gözlerinden yüreğime;
Kanatlanıp da gökyüzünü yırtan kelebekler kokladı
Mutluluk tadında avuçlarını,
Yüreğin tutkun bir Akdeniz masalına

Bizimkisi
Yaşanmış mutlulukların
izdüşümü coşkusunca
Geleceğe kanat
Umuda yelken
Bitimsiz bir sevda dinletisi gecede…

Sana anlattığım şarkılarda
Bir sen vardın, bir de zaman,
Islak bir aşk mektubu yakısında
Senden birkaç satır fırtınası,
Çocuk çocuk açtığım gözlerimin
Berrak dokunuşuydu sana yazdığım dizeler

Canımı titretti bitkin nefesin,
İçim sana aktı inceden
Pencerede günışığı korktu öfkemden
Sen bilmedin…

(12/04/05 - 01:15 & ümraniye)

Geceler hapsolmuş bir yangın
Ve
Mahkûm bir cellât, sensiz anlarda yaşam;
Issız bir tren garı uğultusunda
Sen kokuşlu ıslak bir karanfil tadı
Ki kollarında unutulan

Günler sonra bir gün
Şafak vaktiydi yine
Ve orman perisi
Ve orman
Ve perisi
Ve

Zamana karşı inat bir özleyiş sancısı benimkisi
Gecede katran katran yalnızlık kusan
Yıldızlar tadında bir pırıltı
. gözlerimde ışıyan sancılar inadına,
Demek ki ay sarhosluğu tadı dudaklarımı kemiren
Sarhoşluğum yokluğuna haykırış ninnisi

*hâki yeşilli şiirler

seni silerdim
arkama bakmazdım hem de...
gel gör ki korktum
kim kollarında saklardı gözbebeklerini

*yasama elele kosanlara...

Gökyüzüne akan bir yıldız
Ve ışıltılı bir çığlık telaşıdır birlikte yaşam
Ve dostluk damlacıklarıyla bezenmiş
Sadık bir umut ağacı