Cem Karadeniz Şiirleri - Şair Cem Karadeniz

Hani sabahlar gelmez olur ya bazen
Hani sıkıntılı saniyeler geçmek bilmez,
Sigarandan son bir nefes çekip
İlk nefes arzusuyla
Yumuşak bir okşayışla sevindirirsin ellerini;
Bir teselli ararsın ya hani

Özleyişlerin sıcaklığı inde
Bir merhaba diyebilmek,
Umutların gölgesinde
Bir öpücük kondurmak alnına sevgilinin,
Göz alabildiğince yakın
Göz alabildiğince candan

Görüyorsun ya
Günler bitiveriyor öylesi anılarla,
Bitimsiz sanılan saniyeler
Boş gözlerin umutlarını süpürüveriyor durmaksızın;
Özlenen dudaklar, kordan buzullarca yangın
Şakaklarımdan kan kırmızı özlem damlıyor yine,

*haki yeşilli şiirler

utanmadın mı?
açmadın gözlerin hani
inanacaktın yıldızların yalanına
ve karabasanı kovup geceden

Seni sevdiğimi anlamadan önce
Sevginin ne olduğunu ancak
Hissetmeden anlatabilirdim
Şimdi hissediyorum ama
Anlatamıyorum sevmek nedir diye…

İnadına umut doğurur
Issız günlere dost merhabalar
Kuşlar kanat çırpınışlarıyla
özümser aydınlığı
ve gecenin kıyısında bir kentten
yağmur tadında toprak kokuşlu

Sabah
Gözlerine aşık bir gezgin
Ve
Yorgun bir cellat gece,
Her nasılsa
Sabah can veriyor gecede

Sonsuzluk
Ellerinde başlayan
Vakitsiz bir oynaşma hastalığı
Gizemli bir kapı
İsterik kahkahalarına tutkunun,
Liseli bir genç kızın türküsünde

Bitimsiz bekleyişlerin
Martısal analizini yapacak
Ya da
Özleyişlerin yitik sihrini
Yeniden canlandıracak değilim
Gel gör ki yaşam bir kartopu sanki

Doğduğun güne doğru bir kuş kanadı uçurdum
Ki kutsasın diyegözlerini sımsıcak açtığın o anı,
Doğduğum güne dostça uzattım elimi
Minnete ne lüzum
Hakettiğinin verdi diye sana...