Cem Karadeniz Şiirleri - Şair Cem Karadeniz

HASRET'e...

Yokluğun kar gibi beyaz bir örtü
İçimde üşüyen yürek sendedir.
Yandı küle döndü, HASRET'in yükü
Dağları ısıtan sevdam sendedir.

Sarı sıcak yazlar gibi, yağmurlara hasret kaldım
Boğazımda yumru adın, öksüz boynu bükük kaldım.

Bahar yaza, ceylan suya, şafaklarım aydınlığa
Damla damla sonsuzluğa, akamadım yarım kaldım.

Düşünce aklıma yüreğim titrer
Seneler eskitir özlemim benim
Şarkılar bitince bülbüller susar
Ekmek gibi kutsal, hasretim benim.

Avcunda yeşeren umutlar gibi

Bir gülümseyiş gönder bana dağların ardından
Bir bakmışsın kahkahalarım çınlıyor kulaklarında,
Bir sıcak bakış yolla kuşlarla
Bir bakmışsın çöl ortasındasın
Bir hüzünlü mektup yaz gözyaşınla
Bir bakmışsın gözyaşı selindesin

Gidiyorsun ya ağır ağır
Yıka yıka ömrümü;
Sen her gittiğinde
Bir çığlık ölür gözlerimde
Sessizliğe kanar bakışlarım
Kısılır kanım yalnızlığa…

Gözlerim sana doğardı
Gözlerimi hiçe saydın
Sözlerim sana duaydı
Sözlerimi hiçe saydın...

Yitip giden günlerimi

İçimi kor gibi yaktın, kavurdun
Yokluğuna inat, güldüm bu gece
Dönülmez yollara attın savurdun
Gidişine inat geldim bu gece…

Aman gitme desem, kalkar giderdin

Sonra birden kapılar kapandı
Işıkları söndü kentimin
Yalnızlığıma soyundu ne varsa
Parmak uçlarımda sensizlik
Anladım büyüklüğünü sevgimin.

Hayatında kopan fırtınalardan
Kalbinde sıcak bir yer isterim
Hatırlatıp ruhumun üşümüşlüğünü
Kor dudaklarında ısıtmak isterim...

Cem K.

O hırçın anılarımın sustuğu yerde
İçimde umutlar solgun
Tüm duygularımı boyamışım siyaha
Martıların kanat çırpınışları ölgün
Sağır bulutların getirdiği kasvet
İçimde kaygı, yağmur gözlerimde