Küçüktük;
Masallara aldandık,
Hayatı masal sandık.
Masal başka imiş,
Hayat başka.
Büyüyünce anladık.
Artık gideceğim ben buralardan
Bir daha geriye dönmeyeceğim
Bilmediğim o yaban diyarlarda
Senden bihaber ölüp gideceğim
Beni çok ağlattın ahımı aldın
Mademki yalandı beni sevmedin,
Seviyorum demek zorunda mıydın?
Garip halimden bilmem ne istedin?
Benimle eğlenmek zorunda mıydın?
Türbe olsan artık yanından geçmem,
Bir daha gelsem cihana
Bakmam inan senden yana
Genç ömrümü ziyan ettin
Bu kadarı yeter bana
Çektim aşkın cefasını
Yarın düğünün var evleniyorsun
Bana verdiğin mendili al da öyle git
Al silahı bas tetiğe ne duruyorsun
Sensiz yaşayamam vur da öyle git
Ben yarınlarımı dünden yitirdim
Acıyı elbise yapıp giydirdiler
Şerbet diye zehir sunup içirdiler
Mutluluğu benden alıp kaçırdılar
Ömrümce ağladım ben gülemez oldum
Bedenimi diyar Gurbete sürdüler
Çok salladım ben eleği
Dolduramadım küleği
Felek sırtıma giydirdi
Ateşten beter gömleği
Taşhanın arkasında
Mahkeme çarşısında
Kaldım kanlar içinde
Caddenin ortasında
Sıralandı kurşunlar
Bir resim yap bana
Tuvalı sevgiden olsun
Sevgi temalı bir kompozisyonda
Fırçasından sevgi damlayan
Çerçevesinden sathından
Sevgi fışkıran bir resim
Senelerdir görmüyorum
Nerededir bilmiyorum
Belki bir gün döner diye
Pencerede bekliyorum
Biliyorum gelmeyecek




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!