Dost yüzüne hasret kaldım özledim,
Gece gündüz yollarını gözledim,
Ev hapsinden geçen bir yol izledim,
Sen ne kadar zalim çıktın be Kovit.
Telefonum çaldı,
Buğulu
Nefes, nefes.
Ağlamaklı bir ses,
Titrek, ürkek ve çaresiz.
Feryat figan,
Ey! 2017
Sen benim için sadece
Ömrümden çaldığın değil,
Ömrümü aldığın yılsın.
Kaderimin karası,
Bedenimde bıçak yarası,
Kalleş terör ve pusu, bir siyonist oyunu,
Ben senin ecdadını, sülaleni soyunu,
Bilmezmiyim şerefsiz, Haçlıların dûyûnu,
Maşasın sen be köpek, kahpe seni tutandır,
Gençlerimiz bizim istikbalimiz,
Diyorsun da, meydanda ahvalimiz,
Bu işte yok zerrece vebalimiz,
Sen de bir zamanlar genç değil miydin?
Silinmiş kaybolmuş tüm anılarım,
Güle hasret bülbül gibi zarım var.
Gençlik elden gitti ona yanarım.
Sırrımı aşikâr etmem, arım var.
Bunca çaba boşa, ne geçti ele,
Mutluluğu yazmak isterdim elbet
Her yer yığın, yığın dertle kasavet,
Cadde sokak dolu, dolu necaset,
Nesini yazayım ben bu hayatın.
Masallar umutsuz hikâye dram,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!