Celal Odabaş Şiirleri - Şair Celal Odabaş

Celal Odabaş

Gün batımında,
Ve bir bağ bozumunda
Havada kasvet,
Yürekte hasret var.
Rüzgârla dans ediyor altın renkli başaklar.
Hangi kulak işitmez,

Devamını Oku
Celal Odabaş

Kızıma...

Doğru güzel iyiyi,
Kardeşliği sevgiyi,
Sen öğrettin her şeyi
Sevgili öğretmenim.

Devamını Oku
Celal Odabaş

Kendini okumuş aydın sayanlar;
Fikirlere hürmet - saygı yok mudur?
Kulak verin bana baylar bayanlar;
Atasına isyan sizce hak mıdır?

Yaşanılan kokuşmuşluk kirlilik,

Devamını Oku
Celal Odabaş

İnsanlık tarihi kadar eski bir ırkım,
Tanrı dağlarında kurulup çarkım,
Altay dağlarına dek akın, akın,
Bozkırlara yasa koyan Türk benim!
Mete Han’ı ata sayan Türk benim!

Devamını Oku
Celal Odabaş

Oltamı denize attım.
Misinamın ucunda bir lokma ekmek,
Bir elİmde simit.
Ben yedim
O doydu.
Kovam boş,

Devamını Oku
Celal Odabaş

Almila;
Kızıl saçlarınla kapatınca yüzünü
Gece karardı
Ay tutuldu dediler.

Devamını Oku
Celal Odabaş

Biz, biz idik bizsiz kaldık,
Rehber gitti izsiz kaldık,
Ben diyerek sizsiz kaldık.
Tutunacak dal ararız.

Başımız başa bağlandı,

Devamını Oku
Celal Odabaş

Almila.
Herkesin
Bir hayat hikâyesi vardırya hani,
Benim
Masalım
Sensin.

Devamını Oku
Celal Odabaş

Hiçbirşey yazmak,
Hiçbirşey söylemek gelmiyor içimden.
Ya ben kör,
Ya onlar nankör.
Beddualar dolanır dilimde dua yerine,
Yığın, yığın ihanetler iner derine.

Devamını Oku
Celal Odabaş

Yalarsan yandaş olursun,
Susarsan yalnız kalırsın,
Konuşsan ceza alırsın,
Devir dilsiz şeytan devri.

Ne zor şeymiş vatandaşlık,

Devamını Oku