Gün batımında,
Ve bir bağ bozumunda
Havada kasvet,
Yürekte hasret var.
Rüzgârla dans ediyor altın renkli başaklar.
Hangi kulak işitmez,
Kızıma...
Doğru güzel iyiyi,
Kardeşliği sevgiyi,
Sen öğrettin her şeyi
Sevgili öğretmenim.
Kendini okumuş aydın sayanlar;
Fikirlere hürmet - saygı yok mudur?
Kulak verin bana baylar bayanlar;
Atasına isyan sizce hak mıdır?
Yaşanılan kokuşmuşluk kirlilik,
İnsanlık tarihi kadar eski bir ırkım,
Tanrı dağlarında kurulup çarkım,
Altay dağlarına dek akın, akın,
Bozkırlara yasa koyan Türk benim!
Mete Han’ı ata sayan Türk benim!
Oltamı denize attım.
Misinamın ucunda bir lokma ekmek,
Bir elİmde simit.
Ben yedim
O doydu.
Kovam boş,
Almila;
Kızıl saçlarınla kapatınca yüzünü
Gece karardı
Ay tutuldu dediler.
Biz, biz idik bizsiz kaldık,
Rehber gitti izsiz kaldık,
Ben diyerek sizsiz kaldık.
Tutunacak dal ararız.
Başımız başa bağlandı,
Almila.
Herkesin
Bir hayat hikâyesi vardırya hani,
Benim
Masalım
Sensin.
Hiçbirşey yazmak,
Hiçbirşey söylemek gelmiyor içimden.
Ya ben kör,
Ya onlar nankör.
Beddualar dolanır dilimde dua yerine,
Yığın, yığın ihanetler iner derine.
Yalarsan yandaş olursun,
Susarsan yalnız kalırsın,
Konuşsan ceza alırsın,
Devir dilsiz şeytan devri.
Ne zor şeymiş vatandaşlık,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!