Cansel Işık Şiirleri - Şair Cansel Işık

Zaten tadım yoktu.Temelli tat,tuz bitti gitti..
Sanki üstümden Mars gezegeni geçmiş de,
Tüm savaş tanrılarını üzerime bırakıp gitmiş gibi..
Anlıyorsun değil mi? Fenalardayım..
Yeniden dirilene dek,
Elime bir kelepçe,dilime bir dikiş gerek.

Bak yeşil,yeşil derdin şarkılardaki gibi,
Öyle severdin hem beni,
Hem de gözlerimi...
Geriye ne kaldı ki?
Gözlerimi kapattım da...
Yalnız senin için baktım da...

Kaç kez kazık yese de vazgeçmez,
Nedendir bu zirzop beni dinlemez,
Sever sever yüzü hiç gülmez,
Söyleyip duran bu diller benimdir.

Aşka düşenler yangını tanır,

Özlemimi hafife alıp yan cebine koyarsan,
Bensiz yaşamayı öğretirim demiştim sana! !
Sevdamı keyfinin kâhyası yaparsan,
Bir selamıma bir haberime hasret kalırsın,
Demiştim sana! !
Ellerin yerine koyar da öyle bakarsan,

Buda şimdi olmadı işte,
Tam da kavuşacakken mübarek günün sabahına
Evet küçük,küçük göz yaşları bıraktım masanın kenarına,
Bana kızma ey hayat! !
Şimdi bir rakı şişesi olsa...
Ben onu değil de,

Bir tarafımız sevgiye,
Bir tarafımız ekmeğe,

Bir tarafımız insanlığa,
Bir tarafımız huzura muhtaç.

Seni seviyorum adam,
Gözlerim dolar,
Gözlerine bakarken,
Anlatamam da,
Ağlayamam da...
Aklımdan çıkmadığını söylemek istiyorum sana..

Can yine yandı yakıldı bugün..
Keşke şu an en çok sevdiğim insanın
Var olan omuzlarını görüp de İhtiyaç duyacağıma,
Beni en çok seven insanın elleri tarafından
Saçlarım okşansa...

Ben aşka tutsak olacak kadın değilim,
Gidenin arkasından akıtacak gözyaşlarım yok benim,
Sevdiğine adam gibi sahip çıkanın,
Önünde eğilecek kadar saygım var benim.
Kaldı ki taht kurduğu yeri darmadağın edipte,
Kan revan içinde bırakana kalbimde yer yok benim.

Ben edebini yitirmiş edepsiz aşık,
Kaç yıldır gelmişine geçmişine,
Bir düz,bir ters saydırmaya alışık.
Sen dengesi bozuk dengesiz aşık,
Nasıl olsa bir küs,bir barışık,
Akıllar hep karmakarışık,