Cansel Işık Şiirleri - Şair Cansel Işık

İnsanların görüntü olarak ve yaşamsal olarak insan olduğunu, fakat düşünsel olarak insan olmadıklarını düşünüyorum.

Dünyanın her bir yeri fokur fokur kaynarken, her yerde düzen bozukluğu, herkeste artan geçim sıkıntısıyla insanların hafızalarından silmeye çalıştıkları ve insanların es geçtiği şu ki ;
Büyük belalardan önce kıtlığın hakim olduğu o manzaranın artık şimdiki zamana hakim olduğu gerçeğidir.
Dikkate alın !.

Aklımda lanet olası bir tek SEN varsın.
Birileri tez zamanda gelip şu aklımı alsın.
Alacak kadar yüreği yoksa da ;
Bir kurşun kafama sıksın !!
Yeter ki sırtımdan kimse vurmasın.
Saf yüreğim nasıl olsa hiç düşmedi sarrafa,

Tüm şehir gündüzüne kavuşmak için güneşini beklerdi.
Bende gözlerimi kapatmak için seni.

Göğüs kafesimde ki sevişen kuşlar;
“Mektubun var Can’ından” diye çığlıkla ruhumda öterdi.
Bütün harfler seni bir araya toplayıp bana getirirken,

Kafamın içinde
Vahşi ve sonsuz kasvetli gelgitler.
Sarmal bir kasırga gibi,
Cennet ve Cehennemin kaprisiyle ,
Ele geçirmekte her yerimi.
Sahipsiz duygularla,

Kalemi kağıdı bıraktırmaya,
Elime emaneti aldırıp
Kendini infaz ettirmeye çalışan,
Üzerine şiir değil
Destan yazdıracak olan itin biri var.
Söyleyin mezarcıya hazırlıkları yapsın.

Bilmiyor sanıyorsun,
Duymuyor sanıyorsun,
Gözden ırak olunca da görmüyor sanıyorsun ya.
Ey sanmalarını sevdiğim,
Ne güzel oluyorsun sen böyle,
Yalan dolan çeşmesinden şırıl şırıl döküldükçe,

Sandım ki bu aşk her derde deva,
Meğer kırk gönül'e açmış gelmişsin yara,
Haberin var mı yüreğimden ?
Acıyor en derininden,
Kanıyor gönül şimdi kırk yerinden.
Bilmezdi senden önce boyun bükmeyi,

Kuraktı topraklarım.
Yemyeşil bir ormandı umutlarım.
Yağmurlu havaları sevmeyen birinin
Yağmur duasına çıkması gibiydi
Senin için dualarım.
Allah’ta biliyordu ya, yağmurdan korkardım,

Hayır yorgun değilim,
Sadece anlatmak istemiyorum.
Anlama zaten.
Anlaşılmayı da beklemiyorum.
Bir ağaç dibi istiyorum