Cansel Işık Şiirleri - Şair Cansel Işık

Ruhu bedeninden ayrı gezen,
Aklı kafa tasından kaçmış bir topluma,
Akıl vermek de ne demek?

Haddimize mi düşmüş! !

Bana göre kainattaki yaşam aslında eşkenar bir dörtgenden ibaret.
TEVEKKÜL,
TEKAMÜL,
TEFEKKÜR,
TEŞEKKÜR.
Bütün bu kavramlardan, evrelerden geçip,kendimizi yanlış olandan korumamız, kendi duygu, davranış ve düşüncelerimizin farkında ve bilincinde olmamız gerekmektedir.

İnsanoğlunun bir başka insanda yücelmiş bir canlı olması için iyi bir yükselticiye mi ihtiyacı var acaba?
İnsanın "gözümden düştün" dedikleri olmasaymış,sanırım ne aşklar dile gelirmiş, ne de bunun üstüne kitaplar yazılırmış.
Hiçbir satırda rastlayamadım yükseltilmiş,yüceltilmiş insanoğluna.

Hayata realistçe bakanlar,hayalperest olanlardan daha fazla acı çekmişlerdir.
Hayalperestler ise; acıyı sadece hayalleyerek onlar gibi hissetmek istemişlerse de bu onları ürküttüğü için acıdan uzak güzellikleri tercih etmişlerdir.

İnsanın canı yanınca canına düşüyor,kiminin de can yanmadan üstüne insanlık vazifesi.
Ama insan işte; canı yanmadan vazifesini umursamıyor.

Gölgenle hava atmayacaksın.Kısası da uzunu da Güneş tepeye çıktığında aynıdır...Gölgeler silinir... İzler asla! ! !
Işıktan haber ver bana...

Yaşanmadan yaşanacakları söylemekten,ve yaşandıktan sonra da yaşanmışları izlemekten yorgunum...Daha fazlasını bilmek değil de öğrenmek için,şartlarını zorlamanın zamanı geldi de geçiyor.Bildiğin sana da bana da yetmez insanoğlu..

İnsana göre Tanrı herkese cömertlik yaparken çok iyiydi.Hele insanın tüm ihtiyacını nimet olarak sunduğunda.
Ne zaman ki aklını unutup,bedelini ödemeye başladı insanoğlu,o zaman sormaya başladı; "neden ben? "
Bedava mutluluk yoktur,ince ayrıntıları keşfet,
Hak et! !

Aslında söylendiği gibi hiç de zor değil yaşamımız.Ceza ve bela işlerini Tanrıya havale edip geçerken,Ne tuhaf tüm hatalarımızda ve ayıplarımız da hep şeytan suçlu.Cehaletimiz de bile..
Bizimse becerdiğimiz tek şey var;
kınamaktan sınıf atlayarak bir bumeranga ustaca belalar okumak...

Toprağa mı gömülürüz,yüreğe mi bilmeden,
Gururlu gurursuz,istekli,isteksiz gidiyoruz..
Ölüme dört nala koşan atlara benzedik..