Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

Şimdi biz seninle
umutsuz bir umudun
kırılma noktasında
unuttuk ya
aşka olan inancımızı
kalem küser

Sen şimdi o uzaklara güveniyorsun değil mi.?
Sana sunulan imkanlarla sevgi satın alabileceğini sanıyorsun.
Doğduğun şehirden daha soğuk bir coğrafyada,
Kültürü buz tutmuş süzgeç yürekli bedenlerde ısınabileceğini düşünüyorsun.
Donuk suretlerde esprilerimi aramayacak,
Sarının binbir tonu saçlarda kokumu unutacağını umuyorsun.

Dün gece üçe bölündüm,
O, ben ve çaresizlik saçıldı ortalığa.
Üç vakte kadar öleceğim hafız,
Bıraktığı nü yalnızlığında.
Üç heceye böldüm dilimde kelamı,
Tutmadığı sözleri hesap alacak, hınçla.

Rabbim bazı kullarını ödül diye yaratmıştır.
Derdin varken senden daha çok üzülüp,
En mutlu gününde senden daha çok mutlu olarak;
Nankör’e,fesat’a,hain’e,gaddar’a insan olmanın erdemini göstersin diye göndermiştir...

Özlemeyi nereden bileceksin sen.

Anımsadığında sesimi,
Hatırladığında gülümsememi,
Bir kez olsun yüreğinde bir serçe can verdi mi..?

Sessizce bir âh yükseldi kalbimden..
" RABBİ'm" dedim;
Sen merhamet et kalbi yaralı kullarına.
Yetimlere,yoksullara.
Sağlıktan sıhhatten yoksunlara.
Ocağına evlat acısı düşen kullarına.

Zaman ilerledikçe yeni sapıklar mı türüyor içimizde.? Oysa biz küçükken annemiz bizi önce Allah’a sonra komşuya emanet ederdi.Ne zaman,nasıl geldik bu günlere.?
Bu insanlar sapkın ruhlarını birinci derece yakınlarına hiç mi belli etmezler.? Bir anne evladının ,bir kadın eşinin ruhaniyetini bilmez mi.? Bende bir anneyim ve oğlumun her mimiğini,her hareketini bilirim.
Birileri kimyasal hadımdan bahsediyor.
HAYIR efendiler .!
Kimyasal hadım çözüm değil.Zira belli periyotlarda alınmayan iğneler hiç bir işe yaramıyor.Bu sapıkların her ay tıpış tıpış ayağınıza gelip “iğnemi vur” diyeceğini mi sanıyorsunuz.? Kaldı ki küçücük bedenleri kesici ve delici aletlerle işkence ederek öldürenlerin içindeki canavarı o iğnelerle uyutamazsınız.
İDAM yasasını yürürlüğe koymak için kendi evlatlarınızdan birinin istismara uğraması mı gerekiyor yoksa.?

Kum saatine sıkışıp kaldığım zamanlarda,
Yokluğun görsel şölenler düzenler.
Tüm telkinler sırra kadem basıp,
Sensizlik gerçeğiyle ıslanır sevinçler.
Ruhuma yamaladığın yalnızlık dikiş tutmaz,
Yenik düşer inadına terziler.

Aşk kırıntılarından atmayı unutan kalbime ritm olur musun.?
Bitimsiz yollara revan olan sahipsizliğime yoldaş.
Keşkelere dal süren sarmaşıklarıma güneş,
İmkansızlığın kanıtı diğer yarıma özdeş olur musun.?
Bir kereliğine ben olup,
Bendeki yüceliğine şahit olur musun.?