Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

Güneş her sabah yolcu ediyorsa ay’ı ,
Deniz, gökyüzüne katmışsa mavisinden kalanı ,
Gülüşün her olumsuzluğa rağmen ısıtıyorsa etrafı ,
Sevdiklerinin sesi yakınlaştırıyorsa uzağı ,
Ruhunu okşuyorsa hiç tanımadığın insanların selamı ,
Hele de demlenmişse çayın tavşan kanı,

Mutlu olmanın yolu mutlu etmekten geçer biraz da...
Bakmaktan ziyade görmeyi bilmekten...
Ve paranın satın alamadığı şeylerin kıymetini bilmekten ...
Sevmekten geçiyor azizim sevmekten...
Karşılıksız sevmekten..
Her hareketini,cümleni itinayla seçip, İncinir mi diye düşünmekten ...

Her gece başını yastığa huzurla koyuyorsan ve
Her sabahı tebessümle selamlıyorsan,
Bir lokma ekmeği, bir bardak çayı gönül rahatlığıyla yiyorsan ve
En önemlisi yetinmeyi biliyorsan,
Kimseye muhtaç değilsen ve
Üç beş tane de olsa ’canım’ dediğin insan varsa,

Mutluluk, hiçbir olumsuzluğun, sıkıntının, acının, derdin ya da zorluğun var olmaması demek değildir.
Mutluluk, tüm olumsuzluklara rağmen yanında iyi hissettiğin insanların var olmasıdır.
Gözünün içine şefkatle bakan,ağzından çıkacak kelimeye pür dikkat kesilen,kırmayan,yormayan,kandırmayan,yalnız sağlığında değil hastalığında da başından ayrılmayan,merhameti,hakkaniyeti,adaleti bilen ve uygulayan kaç kişi kaldı ki şu dünyada.
Eğer bulduysan böyle birini mutlusun işte kardeşim,demagoji yapıp kandırma kimseyi.
Mal,mülk,sağlık ..Hepsi mutluluğun eseri........

Yüzüne botoks yaptıran insanları kınamıyorum,
Meselem duygularına botoks yaptıranlarla...

boş verdik elbisenin alını, morunu.
boş verdik namerdin boyunu, posunu.
boş verdik maskelerin müstehzi duruşunu.
dupduru gülmelere meylettik..

Yalnızlık yeterince himayesine aldı mı seni?
Yokluğuma gayri meşru savunmalar hazırladın mı?
Pervasız yüreğini hangi kalabalıklara vurdun?
Ben aydınlık sabahlara doğmaktan vazgeçip,
Gözlerime mim çekerken,
Hangi karanlıklara anadan üryan doğdun?

Kahve, hayatın endişe ve telaşına beş dakikalığına mola vermek için en geçerli sebeptir..

Merak etme beni.
Düşmesin düşüncelerin hangi yollardan geçtiğime, endişeyle.
“Kalabalık şehirlerde kimsesizliğiyle başa çıkabilir mi?” deme.
Bir meltem eser, geçmişi unutturur.
Bir bebek gülüşüne takılır gözlerim, savrulurum.
Güçlü bir kadınım ben,

Ne çok kalemler kırdım
Yakası açılmamış şiirler adına
Allah biliyor ya
Bir kırmızıyı yakıştırdım
Bir de seni sol yanıma