Cahit Konut Şiirleri - Şair Cahit Konut

Cebimiz para doldu,
Hani mutluluk nerde?
Dolaplar ilâç doldu,
Dert çok da, derman nerde?

Her taraf temizlendi,

Ey! Gözümün ışığı,
Neredeysen, gel gayrı.
Ey! Gönlümün âşığı,
Neredeysen, gel gayrı.

Ey! Kalbimin baş tacı,

İktidar sahibi, seçilmiş kişi,
Dört tombalak, sekiz köşe kaptın mı?
Çalışmaz, sırt üstü yatıyor işçi,
Sokaklar kir, temiz işe baktın mı?

Senin işin, halka hizmet eylemek.

Şu dünyanın ortasında,
Ne güzel bir ilimiz var.
Yağmurların halkasında,
Boz bulanık selimiz var.

Gönlümüzde acı yara,

Mutlu çocuklara verir hediye,
Noel Baba sizi tanımaz çocuk.
Öksüzü, yetimi görmez ne diye?
Noel Baba sizi tanımaz çocuk.

Ayakları yalın, başları tombak,

Bütün güzelliği yazmak isterim,
Karşımda çirkinlik olmasa n’olur!
Ben güzelin yollarında ölürüm,
Çirkin; mezarıma gelmese n’olur!

Bal dökülür güzellerin dilinden,

Öğrenci var, hatip gibi konuşur,
Öğrenci var, her lisanda dil ister.
Öğrenci var, yana yatar yamışır,*
Öğrenci var, atılacak göl ister.

Öğrenci var, dinler öğretmenini,

Avrupalı olacakmış,
P(i)lâna bak, p(i)lâna bak.
Bir verip, üç alacakmış,
Alana bak, alana bak.

Eşkiyayla eyler pazar,

Savaş değil yalnız beni öldüren,
Şu yetim yavrular öldürür beni.
Düşman değil bana haddim bildiren,

İnsanlar inançlı olsun,
Amma dengesiz olmasın.
Lâikliğe herkes uysun,
Lâkin inançsız olmasın,
Özü imansız olmasın.