Cahit Konut Şiirleri - Şair Cahit Konut

Sırrımı verecek kimse kalmadı,
Sevdiğim dost beni virana saldı.
Hiç biri derdime derman olmadı,
Tazelendi yaram, hicrana saldı.

Aşkın tezgâhında dokudum hasır,

Virüs

Ne işin var benim fakirhanemde?
Zenginin malını çal götür virüs.
Ölümün kokusun aldık sayende,
Namussuza haber sal götür virüs.

Yabancı dilleri iyi bildiler,
Yabancıyız yazık öz dilimize.
“Güle-güle” değil, “bay-bay” dediler,
Yabancıyız yazık öz dilimize.

Berbere ”kuaför”, dükkâna “mağza”,

Yalan ile laf atanlar,
Kuruca bir söz gibidir.
Havada yumruk tutanlar,
Ağırlığı toz gibidir.

Bir gün doğru, bir gün yalan,

Bu dünya, nasıl bir dünya?
Giden yalan, gelen yalan.
Bir yandan dolar, boşalır,
Doğan yalan, ölen yalan.
Gerçekleri bilen yalan.

Yüzmesini bilmez, girer göllere,
Bulanık sulara dalanı gördüm.
Adam anlı-şanlı bir siyasetçi,
İki sözden biri yalanı gördüm.

Şirket kurmuş oğlu, kızı, damadı,

Yalan-dolan ile halkı kandırıp,
Geleni sevdiler, geleni yoldaş.
Ecelinden kırk gün önce öldürüp,
Öleni sevdiler, öleni yoldaş.

Milleti seveni tümden sildiler,

Gerçeği görene can feda olsun,
Gaflet uykusuna dalanlara bak.
Bilmediğin, bir bilene sorarsın,
İnandığın türlü yalanlara bak.

Akıl vermiş, fikir vermiş yaradan,

Ya Rabbim, eğer bizi seversen,
Bizi, bize sevdir, saydır Ya Rabbim.
Bilirim, bizleri en çok seven sen,
Bizi, bize sevdir, saydır Ya Rabbim.

Faiz borçlarını çıkar aradan,

Yaratan

Yaratan yaratmış nice nimeti,
Taneleri dizmiş bir nar içinde.
Ustası güzeldir, tadı gizemli,
Habbeyi koruyan bir zar içinde.