Cahit Konut Şiirleri - Şair Cahit Konut

Sonradan görmüşün yeme aşını,
Bir gün gelir başa kakıcı olur.
Kaldırır yumruğu, sıkar dişini,
Gönül kalesini yıkıcı olur.

Kabahat bir kara yılan ,
İzlerine suç mu buldun?
Lâflarıyın çoğu yalan,
Sözlerine suç mu buldun?

Ben anlamam beşi, üçü,

Suçluları bağışlayıp,
Suçsuzları suçluyoruz.

Günahkârlara acıyıp,
Günahları suçluyoruz.

Hak’kın yolunu bırakıp,
Haksızlığa koşana bak.
İblise, şeytana uyup,
Harama bulaşana bak.

Bu milletle nedir derdin?

Akdeniz’den, Ege’mize,
Sürgün, sürgün bu yiğitler.
Geldik şirin bölgemize,
Yorgun, yorgun bu yiğitler.

Bu adalet, kanun nerde?

Suriye denilen komşu ülkede,
Mazlum insanları kırdıranlar kim?
Uçaklarla sivil halkın üstüne,
Bombayla, silahla saldıranlar kim?

Kardeş, gerçekleri çok iyi dinle,

Toplum birbiriyle yardımlaşmalı,
Fitreyi, zekâtı vermeli toplum.
Kooperatif kurup dayanışmalı,
İmeceyle birlik kurmalı toplum.

Hayvancılık, tarım, üretim artsın,

Üç avrat aldın da erdin murada,
Hiç sözün geçmiyo büyük avrada.
Küçüğün gözü de daim kavgada,
Belayı sırtına sardın üç evli.
Belayı sırtına sardın Kürd Ali.

Attığım taş geri bana dönüyor,
Kötüleri taşlamaktan usandım.
Yüce Rabb’im sabrımızı deniyor,
Kara güne başlamaktan usandım.

Mevsim garip, aylar bir hoş, yıl kalleş,

Balı olmaz ımış kızıl arının,
Beyinden uzak ol, sakın yaklaşma.
Kocasına karşı gelen karının,
Soyundan uzak ol, sakın yaklaşma.

Cebine koysalar şirin üzümü,