Bülent Baysal Şiirleri - Şair Bülent Baysal

DOĞSUN ARTIK RUHUMA GÜNEŞ


Seyrinde bir gün daha çekilirken kınına
Yeşilin maviyle raksı siner kızıl sofrasına
Birde sen gelip oturursun yanı başıma

Issız bir vadide yol bitmez sanma
Aşılır tek tek çakıllı, dikenli yol kıvrımların
Kursağında kalacak, bil ki doğum sancıların
Ve tarih gömecek karanlık sayfalarına arzuların
Gün geceye dönüp
Uzaktan duyulsa da çakal uğultuların...

Aşkı mahkum ettik bir iki söze
Ne yazık sevdamız geldi kem göze
Kimse bilmez kim bağlaya, kim çöze
İnsanın insana zulmü hoş değil
Bu dünya bu kadar başı boş değil

Kendi içimizde yalnızlıklara tutsağız
Hangi içtimalardan firar duygulardayız
Zamandır yitip giden zamandan
Bir yol hikayesi bildiğimiz sahralardayız
Hayat kayıp giderken ayaklarımızın dibinden
Yalnız başlayıp devam eden bir kulvardayız

******** DEĞİL Mİ? ********

Seven insan nice zorluğu aşar
Gözü görmez, gönül yanılır şaşar
Aşk dediğin ateş külünde yaşar
Mecnunu çöllere salan değil mi

Sen ateşsin bense kül
Dön de yüzüme bak biraz gül
Akşama inerken ince bir tül
Tüllerin ardında ara beni bul

Gün batımı hep canımı yakar

Dil lal, acıların tarifsiz burgularındadır yürek
Patlayan volkanın, lavlarıdır süzülür gözlerimden
-
-
Senin lamban sönükken, yanan lambamdan
Ben çocuklarımı severken, senin yetimlerinden

Etme,
Gidersen başlar bende kıyamet
____________________Gitme! ...

Deli deli esme
Dökülmesin gazeller raks ederken eteklerinden

Maskesini takmamış bir yerindeydik zamanın
Köşe başı beklemelerim sanaydı
Verandada manolyalar sen kokardın
Pikaba konan plaklarda sen çalardın
Yürürken meltemlerdi esen eteklerinden
Arnavut kaldırımı sokaklar hep sana çıkardı

Kristal bardakların cafcaflı görkemi ile
Kurulmuş masaların, bilinmez servislerinde
Titrek el sıkıldığında, kavi midir yumrukların.

Ardında gezen kara bulutların
Sağanak kum fırtınaların neden...