Bülent Baysal Şiirleri - Şair Bülent Baysal

Divan kurdum, yargıladım ben beni
Suçlu benim, seven benim ne fayda
Çaresi yok senden uzak günlerim
Ağlıyorum yanan gönül, ne fayda.

Geri dön desem de, dönmeyeceksin

Bülbüller güle hasret
Bende hasretim sana
Mazi gözümde tüter
Hasretim o güne

Sensiz günüm geçmiyor

Sen, senden önceki sensin, bendeki yar
Hücremin dört duvarı sen, parmaklıklar sen yazar
Volta avlum dardır sen, sen say ki bir mezar
Açtığın yaram derin, kan yerine sen sızar.

Duydum beni sormuşsun, arar olmuşsun yar

Karanlığa inat
Yak bir ışıkta sen yak
Yok olsun karanlık, ışıktan korkarak
Yaz şiirlere aydınlıkları
Tan ışıklarında şafağı yaz
Aşkların başına Vatan yaz

Tarihimi bilmiyorsan aç oku
Binlerce destan çıkar karşına
Bre gafil bilmez misin Türkün gücünü
Salya sümük saldırırsın yurduma.

Bilmez misin bende ALLAH aşkını

Bir vuslat ateşidir içimde yanar
Yürek parça parça olmuşta kanar
Zannetme sensiz bu ateş söner
Sana sarılıp koklamayı özledim

Canımın içinde canın besledim

Bukreye beş var zaman
Dikip de paltomun yakalarını
Yürürüm, ayaza kesmiş gece
Sessiz, suskun kaldırımlar
Sokak lambaları bir yanar bir söner
Biraz cilveli haspam göz süzer

Hanımeli çiçeklerini kaybetmiş zaman
Ihlamur kokulu günlerdi, geride kalan
Mor salkımlı sokaklardan kayıp, yittiler
Bu diyardan kuşlar bile uçup gittiler

Gece talana durmuş, diller suskun lâl

Kızgınım bu günde,dost sitem eder
Uğrarım bağına,o kaçar gider
Bendeki derdi, duysa acep neder
Bir yol eylen, hele avşar güzeli
Ver testinden, bir yudum su içelim.

Sevgime pranga vurdular
Kalın zincirlerle bağladılar sıkı sıkıya
Seni benden kopardılar
Ağlattılar beni hıçkırasıya.

Sensiz yaşamamı öğütlediler