Bilal Özcan Şiirleri - Şair Bilal Özcan

Aşk olsun aşk olsun,
Aşkı gibi aşk olsun,
Aşk ile meşk olsun,
Aşktan bi haber,
Gönüllere, aşk olsun.

Dilimde ah u zar, gönlümde alev alev yanan har,
Yalnızlık oldu bana yar, var gelme ey sevgili yar!
Nar-ı cehennem bile yakmaz senin yaktığın kadar,
Gündüzler gündüzlere sığmaz, gecelerse bana dar.

Sana olan aşkımı gündüzlere, gecelere sor,

Yiğit olan, yiğit kişi,
Allah için, her bir işi,
Hele bir de Yar deyişi,
Kulun feda var deyişi.

Ağlık beylik bi tarafa,

Ey can! Muhabbet-i aşk ölümünedir, ölümsüz
Nasıl ölür ki, ölümü olmayan ölümsüz

Bilal ÖZCAN

Bildik, bildik de bilmesine bildik,
Kolaydı hayat, kolayı zor kıldık.

Bilal ÖZCAN

Hayat: Bir sevdadır

Can yanmazsa, ten yanmaz
Benlik yanmaz, ben yanmaz.

Bilal ÖZCAN

Gonca farklı, Canan gülden,
Ala benzer al değildir,
Moru mordan, alı aldan,
Ala benzer, al değildir.

Fazla inme, sen derine,

Meşakkat-ı hayat-ı mücadele,
Yar’e, kul olmak değilse nafile.

02.12.2009
Bozok Yaylası
Bilal ÖZCAN

Kendi kendime geçmezken sözüm,
Yollara dikilmiş iken gözüm,
Ateş-i aşk ile yanarken özüm,
Kime ne deyim kime ne deyim.

Kimi hasret güle goncaya,

Ben mi yaşadım; bunca geçip giden zamanı,
Ellerim bomboş, ellerinde ellerim hanı,
Ey can-ı canan! Gün sayıyorum gün, gün be gün,
Terki diyar eylemek için sensiz cihanı.

Sensiz yaşamak varmış, yaşadım bunca sene,