Bilal Özcan Şiirleri - Şair Bilal Özcan

Göz üstünde karakaşı,
Kaş altında zümrüt taşı,
Kadir Mevla’m halk eylemiş
Görmeyen kör, gören şaşı.

İrem’inden, güller dermiş,

Gönlümüze sevda dolsun,
Gel birimiz iki olsun,
Arifeler bayram olsun,
Gel birimiz iki olsun.

Aynı özden, aynı özüz,

Güneş vardır doğar,
Güneş vardır batar,
Öyle bir güneş ki,
Güneşler üstüne doğar.

Gönül yare meftun, yar nazardan bi nazar,
Cevr u cefa yazsan, gayri felek ne yazar.

Bilal ÖZCAN

Acısıyla tatlısıyla,
Yalın ayak atlısıyla,
Hak için hak tutkusuyla,
'Kopukluğu gidermeli '

Yaraşır be erlik ere,

Yollar yolun, almış öne,
Yar yolunda döne döne,
Yetti ömür hasret ile,
Can bedende yana yana.

Tipi, boran, rüzgâr eser,

Kızım! Mayasızın mayası bozuk,
Katma! Tutmaz yoğurt, sütüne yazık.

Bilal ÖZCAN

Kırlangıçlar yuvasına,
Herkes kendi havasına,
Gökçe güzel neredesin,
Göçmen kuşlar ovasına.

Döne döne, mecnun çöle,

Dersini almayıp hậ ceden,
Elif, lậ m, mim gibi heceden,
Yola koyulmayıp geceden,
Rabb-ül Rahman’ı arzularsın.

Yönün döndürmeden kıbleye,

Öyle bir hayat ki, hayat Hayat'a yük,
Gönül Yar’e hasret, Yar hasretten büyük.


Bilal ÖZCAN