Bilal Esen Şiirleri - Şair Bilal Esen

Yıldızım olsan da gecemde benim
Karanlık dünyamda göremem seni
İlham perim olsan şiirde benim
Elim kalem tutmaz yazamam seni.

Karanlık gecenin oldun kâbusu

Sevdam diyerek
Ayrılık derdini nasıl çekerim
Derde bir teselli bir çare gerek
Sensiz bu ömrü ben terk ederim
Yürekten sarmazsan aşkım diyerek

Eş dost komu komşuya hiç gerek yok
Gönül gözüm ile gördüm ben seni.
Methiyeye tavsiyeye gerek yok.
Gönül gözüm ile sevdim ben seni.

İlk gördüğüm günde yüreğim yandı

Bir söz vermiştin bana o günlerde
Kaç aylar kaç yıllar geçti aradan
Bak yaralar açtı hasretin bende
Sana köle etti beni yaradan.

Bir gün ararım da gelirim dedin

***SILA ÖZLENİR ***
Doğduğum toprağın ansam adını
Doğal besinlerin alsam tadını
Her zaman yaparız köyün yadını
Örf ve adetlere uyan özlenir…

Tüm hüzünlüler, dertliler, kederliler
hatta neşeden içenler bile
bizim sırdaşın meyhanesinde toplanır.
orada herkes eşit, herkes arkadaştır
hiç tanımadığın bile senin candan sırdaşın olur
bu gece yine oraya gideceğim

Ey insan oğlu bu dünya fanidir
Bilesin kimseye baki değildir
Boşuna kendini kandırıp durma
Az yaşa çok yaşa sonun bellidir.

İçindeki hırsın bir türlü bitmez

Söz, Canım Dedi
Ateşle oynama dediğim zaman
Ne çıkar birlikte yanalım dedi
Öyleyse Ben sana olurum derman
Gerek yok ben zaten volkanım dedi.

Sözlerim Ağlar
Bugün benim canım çok sıkılıyor
Üstüme üstüme geliyor dağlar
İçim pek dar sanki ruhum çıkıyor
Kalmadı umudun gözlerim ağlar.

Her konuşan dili gerçekçi sanma
Kalbinin yön verdiği gözü dinle
Her lafa her söze inanıp kanma
Yürekten dökülen sözü dinle.