Bilal Esen Şiirleri - Şair Bilal Esen

Bir sana yandım bir sana kandım
Sende beni yarı yolda bıraktın
Dilinden dökülen sözüne inandım
Neden beni boşu boşuna yaktın.

Ne idi maksadın neden kandırdın

Cennet Oldun!
Geçiyorken zaman kimsesiz sensiz
Güneş gibi doğdun kara bahtıma
Bir kuru dal idim asude sessiz
Umut oldun girdin sen hayatıma.

İşim düştü gidem dedim sılaya
Vardım gördüm ata yurdum değişmiş
Eş dost sohbet için girdi sıraya
Nasipte bir güzel görmek var imiş.

Görünce güzeli feleğim şaştı

Ay parçası sandım yoksa melek mi?
İlk anda vuruldum görünce onu
Evlimi bekâr mı yoksa gelin mi?
Bu gece rüyamda gördüm ben onu.

Vakit geç
Bir bahar havası esti gönlüme
Bu mevsimde çiçek açar mı bilmem
Sevecen gönlüm bu sevdaya düşme
Hazan mevsimidir aşk’ı çekemem.
.

Buluşalım.
Gel sevdiğim barışalım
Mutlu mesut yaşayalım
Dile düşme sevdiceğim
Tenhalarda buluşalım.

Bu Oyunda Mat Oldun
Sevgiye giden yolu hani iyi tanırdın
Yalanların hep çıktı beni boşuna yordun
Ağlıyorsun bak şimdi aşkı oyun sanırdın
-----Etme bulma dünyası aradığını buldun
-----Senin hamlen kalmadı bu oyunda mat oldun.

Can demek öyle laf söz ile olmaz.
Cananı yürekte yaşatmak gerek
Yapmacık uzaktan sevmekle olmaz
Canım dediğini kuşatmak gerek.

Can dediğin cana hayat katandır

Dağı taşı aşarım nazlı yâre koşarım
Engelleri tanımam coşar çağlar akarım
O yar benim olmazsa ben kendimi asarım
Yemin olsun sevdiğim dünyaları yakarım
Gel sevdiğim bir tanem
Gözüm nuru nar tanem

Çaresi yok mu gönül yarasının
Neden bu acıyı hep ben çekerim
Cezası yomu derde dert katanın
Bu Aşk acısını bir ben bilirim.

Karşılıksız aşkım kaderim benim