Bilal Esen Şiirleri - Şair Bilal Esen

Kasım ayının son gecesiydi,
Gök gürültüleri arasında uyandım.
Şimşekler çakıyordu göz kapaklarımın içerisinde
Ertesi gün Cuma vaktinde ki gidişine
Son yolculuğa çıkış bileti kesen tsunami

Gel Dedi!
Bugün sevdiğimden bir haber aldım
Seni çok özledim artık gel dedi
Bekledim gözledim hayale daldım
Dağı taşı düz et erken gel dedi!

ey benim çorak toprağa can veren yağmur bereketlim
ey benim afsunlu kokular salan çiçeklerime
can veren güneş enerjim!
ey benim hayatı yaşamaya değer kazandıran
oksijen kaynağım!
hayat suyum, ömrüm, nerelerdesin?

Geçiyor Zaman
İyi kötü derken ömür bitiyor
Sevdamız sevgimiz bitmesin aman
Hayat arkasını döndü gidiyor
Bir varmış bir yokmuş kaçıyor zaman

Dünyaya gelmişiz ister istemez
Yaşamdan tecrübe feyiz almalı
Hayatın kanunu neden yol vermez
Hak hukuk adalet ilke olmalı.

Âdemle Havva’dan insan olmuşsak

Ben Türkiye vatandaşıyım
Bu ülkede doğdum büyüdüm
Ömrümü çalışarak iş hayatında sürdürdüm
Yıllarca vergi verdim hizmet ettim bu vatana
Kimler geldi kimler geldi geçti hepsini gördüm.
Birçok liderlerimiz, başkanlarımız

Hep hırsızlık yaparsın düşünmeden yarını
Yediğin haram lokma boğazında kalacak
Helal haram demedin aldın mazlum ahını
Etme bulma dünyası hak yerini bulacak.

Fani dünya demedin sen hep şeytana uydun

dünyaya geldiğim bu şehirdir benim
ama onu hiç sevmiyorum artık
arkasından söylemiş gibi olmasın
yüzüne karşıda söylerim.
benim özlemini çektiğim hayat yok burada

Saymaz sevmez ise atayı evlat
Yaşamdan bir feyiz alamaz baba
Hoşgörülü olup etse de azat
Acıyı yürekten atamaz Baba.

Güvendiği dağlara karlar yağmış

Dünyada huzuru kaçıran illet
İnsana zulümler yaşatan zillet
Sana her gün küfür eder bu millet
Biraz vicdanlı ol ey Amerika.

At hırsızı diye kovmuş seni İngiliz