Bilal Esen Şiirleri - Şair Bilal Esen

Hasretin esir aldı benliğimi,
Ben yaşıyor muyum,
Ne oldum!
Hayal rüzgârının esirimi?
Adını özlem koyduğum tohumlarımı
Ektim damarlarıma.

bilemezdim seninle tanışmanın,
sevmenin yasaklığında
hasretliğinle yaşamak olduğunu….
umutlarımda çaresizliğin
özlemlerde seninle sensiz yaşamanın,
bilemezdim seni görmenin aşk olduğunu….

Hayat zehir oldu tadı kalmadı
Çekilen çileler geçer mi bilmem
Bu ülkem ihanet elinde kaldı
Vatanı sevenler söver mi bilmem.!

Hırsız koltuk buldu yedi doymadı

Çırpınmak nafile sonumuz belli
Hayat denizinde yüzemez oldum
Umutlar tükendi vermez teselli
Geçmişi düşünüp gülemez oldum.

Sen hurisin ben mecnun yanmışım ateşine
Ben kekliğim sen avcı gönülden vurma beni
Söze yalan katmadan düştüm aşkın peşine
Ben serçeyim sen avcı yürekten vurma beni

Günleri yıl sayarak yollarına bakarken

________________ (Şarkı sözü)
Tebessüm ettikçe yüzün gülüyor
Her gören hayrandır çokta güzelsin
Bakışın anlamlı içten süzüyor
Hangi şanslı beye kime özelsin.

Hiç beklemediğin zaman ansızın
Şafak henüz sökmek üzereyken
Yeni bir günün başlangıcında
Sana geleceğim….
Beni görünce şaşkın,

Anam
Ana kucağına baba evime
Uzak kaldım artık gelemem anam
Aşamam dağları gider gücüme
Hasreti aşk diye sevdim be anam.

Sev sevil bu hayat geçmesin boşa
Zaman çabuk geçer tutma yasını
Yardan ayrı kalmak gider/mi hoşa
Sen gel de bana sor aşk acısını.

Sevmek güzel ama ayrılık pek zor

Hiç batmayan güneşim ol
Yüreğime doğmalısın
Gitme sakın kalbime dol
Sen her mevsim baharımsın.

Çapkın çapkın göze bakan.