Seninle birlik olabilseydik keşke
Açılırdı tüm kapılar sonuna kadar
Önümüzde duramazdı kimse
Her şey küçük kalırdı önümüzde
Engelleri tanımaz, aşardık herşeyi
Biz seninle herşeyi yenerdik
Senle olmadı yapamadık
Tükettik birbirimizi
İkimiz de boş hayallar,
Boş umutlar peşinde koştuk
Yorduk birbirimizi ve yorulduk
Ne ben sana yaradım
Ne senle olabilirim
Ne senden ayrı kalabilirim
İçine düştüğüm bu çukurdan
Nasıl çıkabilirim
Adını ne koyabilirim güzel gözlüm
Ben koyamadım ismini
Sana kızgınım hem de kimseye olmadığım kadar
Ama bu zamanla geçer biliyor musun
Çünkü ben o gözlere uzun süre kızgın bakamam
Fakat geçmeyecek olan bir şey var ki
O beni aşıyor ve bunu kendime bile anlatamıyorum
Sana kırgınım hem de tarif edemeyeceğim kadar
Seni unuttum gitti ben
Gözyaşlarımı akıtmıyorum senin için
Sana şiirlerde yazmıyorum artık
Ota, çöpe, karanlığa yazıyorum
Geceleri zamansız uyumuyorum
Erken kalkıp işime bakıyorum
Sen bakınca, güler gözlerimin içi
Sen susunca, ben susarım, bahar susar,
Kış olur ömrümün mevsimi.
Sen olmasan terk eder beni,
Seninle taze olan gülümsemelerim.
Sana düşkün özlemlerim,
Ben kaybetmelerin adamı,
Sen gülücüklerin prensesi.
Gülmeye yabancı bir ben,
Ağlamaya yakışmayan sen.
Hırpalanan yanan ben,
Pamuklara sarılı sen.
Sessiz gibi dursa da
İçinde kendine kıyan bir bendir
Bana bunları yazdıran.
Anlayamadığım ve engel olamadığım
Bir parçalanma bu.
Yüreğim daima sızlarken
Kime güvensem, kime inansam o kırdı beni
Madem sen çok severdin dön artık geri
En çok ben severdim yemin olsun ki
Madem çok özlerdin dön artık geri
Dünyam küçük ama sen büyüktün bende
Böyle bitmemeliydi bu hikaye bir tanem
Yarım kalan hikayelere alışkındım ben
Ama bu hikayenin sonu bu değildi
Bu masum günah her ikimizin
Bak ben burada kendime rehin
Belki sen de orda ağlamaya yenik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!