Bu gece de yine sensiz uyuyorum
Tıpkı yarın sensiz kalkacağım gibi
Sen benim yaşanmamış hayallerim
Bekleyip de bir türlü kavuşamadığım
Hasretini içime mezar yapıp gömdüğüm
Yarım sevinçle beni bırakıp gidenim
Çok günler geçti ömür yolunda
Döküldü yapraklar, soldu çiçekler
Hatırlamıyorum ki eskisi kadar
Tükendi günler, eskidi yüzler
Tükendi günler, eskidi yüzler
Üzerimde çok yük var anne
Al birazını, duy sesimi
Beni bırakma tek başıma
Eriyorum günden güne
Tut elimi geç olmadan anne
Ey deli gönlüm
İncitme kimseyi sakın
Bu fani dünya,
Kalp kırmaya değmez
Öyle kısa ki ömür dediğin,
Bir ramak kadar kısa hem de.
Bugün günlerden acı;
Vicdanını hala yitirmemiş herkesin,
Gözyaşının ne olduğunu bilenlerin,
Kendisinin dışında her canlıya,
Ağlamayı bilenlerin günü bu gün.
Akşam oturacak bir yeri olup,
Vardı düşmüşlüğüm,
Ama üstünden nice zaman geçti.
Sen vardın hayallerimde,
Henüz düşmediğimde,
Sen vardın hayallerimde,
Yüzünü henüz görmediğim günde.
Sorma neden diye bana bu çileyi bu ıstırabı
Bu benim kara bahtımdan kör talihimdendir
Her gece bir hüzünle, bir kederle dost olup
Gelmeyecek bir mutluluğu aramaktandır
Yalanlarla avunup hayallere sığınmak
Bana hep uzaklardan bakacaksın
İçinde hep bir uhde kalacak geçmişten
Zaman su gibi akacak, yüzümüz eskiyecek
Belki bir gün yanımdan geçeceksin
Arkaya dönüp bakar mısın bilmem ama
Sen beni asla, asla unutamayacaksın
Ömrüm kırktan biraz fazlası şimdi
Geçen yıllar sadece, sen değilsin ki
Sen korudun gönlümdeki yerini
Maziden eser yüzümdeki çizgilerle
Bir inat uğruna bitiverdi şimdi yıllar
Ha bugün, ha yarın olur derken
Ben uzaktan seviyorum sevmeyi
Yakından sihri bozuluyor aşkın
Birini uzaktan sevince
Kusurları hiç yokmuş gibi oluyor
Gülüşü içini okşuyor uzaktan insanın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!