Bestami Kurtuluş Şiirleri - Şair Bestami ...

taş sokaklarda, kapı önlerinde kadınlar vardı
bunlar ne açık saçık konuşmayı
ne de öpüşmeyi bilirlerdi

limandan sokaklara süzülen
yorgun akşamları soluklarında taşıyan

kasvetin dili çözülür yağmurda
dökülür damlalar
başkalaşır dünya

bulut bir yorgan çeker üstüne dertlerin
bir vakit daha ötelenir kıyamet

kandan bıktım bahar olsun
çağlalı, bademli eski bir bahar
ateş yüzü görmemiş yeni çocuklar doğsun
ve insan,
hiç yaşamamışlar gibi kaderlerini
hepsi yeni

hicran seni de mi vurdu yufka yürekli
yağmurdan kimbilir kaçıncı ıslanışın
suçlu arama benliğinde
şayet ihtiyacın olursa birgün
resimleri bırak, yaslan yüreğime

sırtını dönme sırça yürek
seni küstürdüler
kurşunlar gibi girer göğsüme senden süzülen bakışlar
hürriyetimin gönüllü durağı olursun sonra
yoksa kimin haddine düşmüş böyle eski yaşamak

çöle rahmet indi merhabanla
yürek taşımlarım köpürdü
duası tuttu mecnunun
dileği kabul oldu
yol gözleyen düşlerimin uyku tutmazlığı
ve kavaklar altında son vapurun soluğu

bırak ruhun yetişsin bedenine
süpürsün mesafeyi tutkuların
daldığın hayallere yüreğinle kavuş
bir serçe de sensin uçuk kaçık
deli yürek çırpıntısı kanatların

bana uğur getir gelirken
yeni gün gibi gel
dökülmüş saçılmış parçalarımı topla
bana umut getir biraz da
sabır yeterince var

bilinen anlamların dışına çıkacağım
sen gelme
acılar kımıldanıyor dayanamazsın

karasevdalı yanlarımdan kurtulacağım
sen görme

kavuşmak...
ihtimallerin hesapsız kıvrımlarından süzülüp
tozkoparan atların yelelerinden
rastgele savrulurken hayatın içinde
hengamenin hiç umulmadık bir yerinde
anaforlarda birbirini bulmak