Bestami Kurtuluş Şiirleri - Şair Bestami ...

ben serçe delisiyim
uçuşundan mı, kaçışından mı, telaşından mı
ürkek bakışından mı bilmem

ben hep kaçanları sevdim
ele avuca sığmaz

zamanın elinden uzak yaşamaya çalışıyorum
ay ve güneşten tesbihlerim oldu
düşünce o zalim beklemelerin kucağına
yazılı tarihten öncesinin bile hesabı bana soruluyor
saatin yel ve akrep kovan kımıltısız tayfunlarına çırpınıyorum
iş nöbetlerinin köşe başlarında

hasrete rağmen sevmeyi sana ben öğrettim
ağlamayı sen icadettin
yangından kaçtığım gündü o gün
başıma zulmet kuşu kondu
içime yılan çöreklendi
sancı değil beni yıkan sürgün

aynı gecelere sarılsak yeniden
bir sana kıyamam
ya bu mekanlar kimden sorulur?
de ki sahibi var
onlarda da dinmez sancılı akşamlar
peki bunca sevdaları alacak yok mu bir suzan?

bir gün çekip alıversem bir tutam susuzluğu
içinde gül vermeye durmuş bir dal bulsam
nurun içine yaslanıp yatmış acılarım
elinden ayağından öpsem uyarsam
sen mi geldin ey melek yüzlü, çok mudur geldiğin yol
sen mi çağırdın beni, ben dizinin dibinde

alabildiğine sükuttur seni beklemek
solurken boğulur insan düşünmekten
kısacık bir ömrün en uzun maratonu koşulur
nefes yetmez son bir saat, serilir zaman

upuzun duman kaplı bir kale olurum

direniyorum
ve sıcak gülüşlerine tutunarak
ama tutamıyorum
ellerini tutamıyorum
dönüp gidiyorum her kapına gelişimde
çalamadan

rıhtımda şafak vaktiydi
ilk yazın uçarı bir sabahı
martıları seyre daldık beraber
siz yine bir başka güzeldiniz

dubalarda yosun saçakları, midye kabukları

bu gece karar verdim
sana geliyorum
sahilden geçerim
uzaktan farlarımı görürsün
bir hayalet gibi süzülüp pencerenin önünden
bana kapını açarsın

bir selamdan bir diğerine kaç asır yol tutulur
kaç sağnak vurmalı kaçak sevdalıları
hiç biri geri dönenler kadar çabuk unutulmamış
bir yürek daha var mıdır
bir ömür daha
bir anına bin hatıra sığdırılmış