Bestami Kurtuluş Şiirleri - Şair Bestami ...

bir istanbul kırıntısı anılarımda
adalar hala kum hala deniz
yaz akşamının en güzel marmarası
çürük masalarda ucuz bardaklarımız
sustuk oturduk çamlıkta

size şarkı söyleyebilirim
ama önce arkasına sığınabileceğim
bir iki duble rakı olmalı
ve yeri gelmeli
muhabbetin en aynalı yerinde
asılmalıyım kulağından bir nağmenin

sokağıma kar yağıyordu bir sabah
hem de kar! ..
yağıyordu gerçekten! ..
ve lastik çizmelerimin altında gıcırdıyordu

utanarak bakıyordum beyazlığına

satır satır doğrayıp savurdum havalara
serptim sana doğru yürek taşımlarımı
halden bilene telifi satılıktır
sahibinden ihtiyaçtan

sefil bir ayrılık hikayesidir

kımıltıları gittikçe seyrelen bir yaşamın
incecik dilimine sığdırılmış
düşük bütçeli bir kek tarifi gibi çıktın karşıma
ara sıra dişime değen üzüm taneciklerindeydi en unutulmaz anları
hiç besleyici yönünü düşünmediğim bir oburlukla tükettim seni
kırıntıların bile daha küçüktü olması gerekenden

ne zaman ezilsem böyle un ufak
suçum sis gibi çöker şehrin boğazına
utanır ellerim ayaklarım
ve sana varmak hevesim sönüverir
pişman bir saatinde sabahın

vedanın yüzü döndü bize
yıkılası bu kumdan kalelerim
ne becerebildim şöyle adam gibi sevmeleri
ne vazgeçebildim kanatlarımdan

dilim çözülemiyorsa şöyle bir çırpıda

sen küçüktün o zamanlar
ve düştüğüm yollarda
düşlediğim sevdalardan
senin haberin yoktu

sen küçüktün o zamanlar

daldım gittim düşüncene
gün batıyor denizin ortasından
güneş batıyor kalbime
kalbim bize kanıyor

sen yandın ben tükendim ateşte

sen yanımda otururken
ben kaderimin neresindeyim
peki ya ayrıldıktan sonra
aklımda kalan seni düşünürken
sen bana hala sevgili misin