Belgin Turan Şiirleri - Şair Belgin Turan

Tanı candan seveni

Bu da bir can taş değil atma yaban ellere
İncitme kırma ne olur, benzer solan güllere
Bulmuşken bil kadrini, pişmanlık fayda etmez
Tanı candan seveni, kanma yalan dillere.

Sevenlerim tattırdı,
En büyük acıları,
Ağlayan yüreğime…
Sevilmenin var mıdır?
Böyle ağır bedeli,
Günlerim, gecelerim,

Sevmek tüm hallerini,
Bakışlarındaki gizemi,
Sözlerindeki sihri,
Yudum yudum içmek seni,

Derindir kanar yara,
Kalbimde bin hatıra,
Tadına vara vara,
Hep seni seveceğim.

O sıcak nefesini,

Şimdi kork sevgili,
tabi korkman için,
önce için yanmalı,
bilirsin insan en çok,
en çok da, sevdiğinden korkar,
o kaybetmektir aslında,

Böylesine mest etmemişti,
Ömrümüzden gelip geçen baharlar,
Cennet mi dedirten türden hani,
Tüm çiçek kokularını çekip içime,
Doğayı resmetmek istiyorum gönlüme,
Hayırdır ne oldu ne var diyor iç sesim,

Çıldırmak üzereyim,

sen yine aksini san,

Kuzuların sesizliğinde,

Bu tutku, bu sevda sanma sıradan,
Seni bana yazmış yüce yaradan,
Su gibi geçse de yıllar aradan,
Kopamayız ki, biz birbirimizden.
Belgin Turan 03.09.2006

Yüzlerde sahte gülüşler, gönüller sevgiden yoksun,
Sen gönlüme hep süzülen sanki sevgiden bir oksun,
O en güzel duyguları gönlüm altın tasla sunsun,
Başım tacı, ilacısın, hasretim, yanımda yoksun.
Belgin Turan

Razıyım arzunun ateşiyle,
Gönül bir değil bin defa yansın,
Senede bir gün, kış güneşiyle,
Susayan gönlüm aşkına kansın.

Ömrüm biterken son nefesinde,