Belgin Turan Şiirleri - Şair Belgin Turan

Bu şiirleri kime yazdın?
Gereksiz sorulan bir soru olarak,
Boşuna saklıdır beleğimde,
Neye sahip olabilmiş ki insan,
Kendine bile yabancıyken.

Bak ne rahat
sen sağ ben selamet.
Selamı, sabahı kestik sayende.
Benim can çekişen
yorgun bekleyişlerim
sensizliğim, çırpınışlarım çaresizce

Ölüm bile tatlı geldi,

Senle ayrıldığımız gün,

Bin hançer göğsümü deldi,

Ne gerek vardı, papatya falına,
Gözlerini okuyup derinden bakınca,
Bana her ‘canım’ deyişinde,
Ellerimi tutmak yerine,
yüreğine aldığında,
rüyalarıma usulca süzüldüğünde,

Hiç bir yere sığamazdı,
Ki, böylesi büyük sevgim,
Kimseler taşıyamazdı,
Olmasa koca yüreğin.

Belgin Turan 28.03.2006

Seni arıyorum, sokak, cadde, mahalle
köhne bir kulübe, ucube bir köşe.
Nerdesindir diyerek düşmüşüm yollara
beden yorulup isyan etse de ayaklar
ne gam! Kimin umurunda,
varken içimde aşkına aç bir canavar.

Bir sevdanın kıskıvrak pençesinde,

Düşlerimin griliğinde kaybolmuşum,

Yok olmuşum hiçliğimde,

Merhaba sevgiliye, merhaba sevenlere,
Gönülden yananlara hep hasret çekenlere,
Sevip de en sonunda tövbe eden boş yere,
Aşka gönül verene selam olsun bin kere.
Belgin Turan 01.01.2005

Kimseyi suçlamadım,
Sadece geçmişlerini sorguladım,
Nice kendiyle barışık olmayan,
Ağzından güzel bir söz çıkmayan,
Sabrın yolu ona uğramayan,
Yüzlerine bakınca gerildiğim,

Tutuldum diyorsun candan, gönülden,
Öyle kolay mı sevmek ta derinden,
Anlat bana nasıl bir şey sevda,
İster şiir döşe, istersen yazı.

Çok yandı kanmıyor tek bir bakışa,