Ah şu öğretiler
Aslında pek de iyiydiler
Bazı bünyelerde maalesef
Sindirilemediler
İnsan içinken tüm nimetler
Gün oldu kimi
Ah anneanneciğim
Her güzel şeyden
Bir tane bana saklardı
Bir de vazgeçemediği
Ahretliği vardı
Babaannemi hatırlamıyorum
Bir tebessümsen dudaklarında
Ve bir parıltıysan gözlerinde
Ve hiç kıyamıyorsa sana
O seni seviyor
Düşünürüm
Bulutlar mı daha yakın sana?
Gözlerim mi?
Aşk mı imkansız?
Dokunmak mı dudaklarına?
Özlüyorum, olsun...
Yaramaz çocuk
Çatal bir elinde
İki ucunda lastik
Geriyor var gücüyle
Diğer elinin
İki parmağının arasında
Soğuk geceleri, ayazı sevdim
Hırçın dalgaların kükreyen sessizliğini
Gecelerin ötesindeki bilinmez karanlıkları
Sabahların ışıl, ışıl çiğ tanelerini
Balıkçı teknelerini kovalayan martıları
Kasabın önünde nöbet tutan arsız kediyi
lâl bir akşamdan indim geceye
kenarı hani denizin
artık denizim
geceyim
veya hiçbir şey...
geçmişi yutan uğultusunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!