Kar yağıyor yar
Dün düne kaldı
Yarın yarının
Bize ne kaldı yar?
Bir şey anlıyorum
Varsan varsın
Daralır hani yolları
Gecikir kimi şafakları
İçimin
Kulaklarım çınlar hani
Beni çağırır ya nefesin
Fırlarım dışarılara
Bir şair kadar duyarlı hayata
ve bir şiir kadar içten, onurlu
dimdik durabilmek ayakta...
Yaşamak,
her şeye rağmen yaşamak;
dimdik durabilmek ayakta..
mabedinde suskunun
rüzgârı dinliyorum...
bir yan, galeyan
farklı muhteviyattan
tek bir ses ama nafile
dışarıdan...
uzaktı kendini seherlerine adadığın şehirlerin hep bana
dilinde ezgisi acı aşkın, alnının çizgisi yakındı yazgıma...
gecenin bir vakti kadınlığın sana soyunduğunda geldin
kırık dökük anılarınla, dudaklarımı bastım yaralarına...
acımadı hiç canım, bir öpücük düştü yüreğimden alnına
duaydın ruhumda, bitmeyen umutlarınla yitmeyen asla
Kız sen ne güzelsin
Ne de iyisin
O bakışın
O gülüşün
Sevişin beni
Ömre bedel düşlerimde
Yanlış yapıyor
değil mi?
Sürekli yanlış yapıyor birileri
ve seyrediyor diğerleri...
Şu hayatın boşlukları yok mu,
her fırsatta buluşturan yollarımızı
Hele bir sorun
Çakırı
Anlatsın onu size
Çıkmaz sokakları...
Önden, önden yürürdü
Delikanlılığı
Çocuğum ben çocuk
Hala çocuk...
Eski evimizin arka bahçesindeki
Ağaçta bir çift kiraz
Hala yanaklarım biraz...
Bayramlık ayakkabılarımın
Gel çocuk gel
Ağlasan da gel
Buna bile değer
Dünya güzel...
Yürü çocuk
Oyna, koş çabuk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!