Gecenin gardiyan zamanları
Örüyorlar hızla
Hücremin taşlarını
Şahiti sen
Hakimi sensin
Bir boşluk aramamın
Nerelerdesin?
Kaç papatya?
Kaç gonca ötemdesin?
Hangi mevsimi okşar?
Sıcaklığı
Şiir ellerinin...
Güzellikler insanları çeker.
Farkında olmadan
bir tebessümü hisseder
uzaklarda biri.
Sevgi dolu bir kalbe
koşmak ister
“Elma dersem çık
Armut dersem çıkma...”
Güzellikler çoktu
Çocukluğumun geçtiği
Doğup, büyüdüğüm sokakta
Sağ elimde kalemim
Sol elimde yüreğim
İşte benim dizelerim
(Şiirlerim diyemedim
Haşa şair değilim)
Gönül sofrasıdır bu
Geçmeyen bir mevsimmiş aşk
Yitimsiz ve direnen zamana...
Gözlerim takılı gökyüzüne
Bakardım saatlerce sana
Küçülürdü sonsuzluk
Sen çoğalırken içimde
Köpürür deniz,
kusar öfkesini
zavallı kıyılara.
Kıyılar ne yaptı
ey deniz sana,
köpüren dalgalarını
Şu sükunetimin tülünü
Çekiverse biri hani
Sanki dağlar düşecek
Denizler dökülecek...
Sen böyle değildin
Ne zor bir adam oldun
Bir başkadır bahar
Çıkmaz sokaklarda
En güzel çiçekler açar
Adı, yaşı bilinmedik
Sahipsiz ağaçlarda
Bir başkadır kokusu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!