Gardaş gardaşına pusu kurar mı
Düşman değil beni vuran gardaşım
Ahir mal için can cana kıyar mı
Kalleşçe sırtımdan vuran gardaşım
Bizim anamız da babamız da bir
Nasıl inandım ben sana sevgilim
Acımadın göz yaşıma sen benim
Kör kuşuna hedef ettin sen beni
Acımadan göz yaşıma vur beni vur beni
Günahım neydi tanrım söyle benim
Adalet beklerken umutla dolduk
Bir yudum huzura hep bizler kulduk
Bilmeden feleğe neler sorulduk
Kâhta adliyede vurdular beni
Tutanak tutulmaz yüreğin sesin
Dost beni çarmıha vurun
Boynuma ilmek geçirin
Yok dermanı bu yara'mın
Dost vurun beni öldürün
Nazlı yâre gönül verdim
Yağmurlu bir gündü boldum yar seni
Sırımsıklam olmuş bütün bedenin
Üşümüş titriyor soğuk ellerin
Gözleri yaş dolmuş ağlıyor gelin
Sen bana tanrıdan bir emanetsin
Bir zaman yâr senin için ölürdüm
Yâr sen gittin el oğluna yâr oldun
Eller değil yâr beni sen öldürsün
Ben unuttum sen de unut sevdiğim
Bir zamanlar aşkın rengi solmuştu
Urfa ellerinde bir güzel sevdim
Adına şiirler türküler yazdım
Yoluna ipekten halılar serdim
Urfa semalara adını yazdım
Gönlüme düşeli şu garip sevda
Kalmadı er kişi yiğit ve cesur
Çapsızlara kaldı meydan be Usta
Bozuldu mertlik ve kalmadı huzur
Çakallara kaldı meydan be Usta
Haberim olmadı yiğitlik ölmüş
Bu kadar erken mi veda edecektin
Hasretinle yanar yanar gönlüm usta
Gözlerimde sel olup çoşup da aktın
Hasretinle yanar yanar gönlüm usta
Çekip gittin sesin hâlâ yankılanır
Ne olur...
Üstüme gelmeyin artık…
Bazen insanın içindeki yorgunluk,
dışarıdan görünen gölgesinden daha büyüktür.
Bir omza kaç dağ sığar,
bir kalbe kaç sessizlik,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!