Ayşe Uçar Şiirleri - Şair Ayşe Uçar

Ayşe Uçar

mayıs tırtılı kadar uzun
vızıldayan sinekler kadar dişil
hayalet aşkların hafifliğinde zaman
rüzgârın önünde uçuşan artistik kalpler
mangalda kül, dilde söz bırakmayan
ah! bağrı yanık, g/özü çirkin aşıklar...

Devamını Oku
Ayşe Uçar

rüzgârın kasığında fırtına
kopacak kıyametin vaveylâsı
düşecek gök kubbeden dağların zirvesine bulutlar
yeşil vadilerin dudağında kıvırcık tebessümler
sırılsıklam uyanacak altın taçlı başaklar

Devamını Oku
Ayşe Uçar

uyku tutmadı
masamda hokkam
elimde ucu kırık divit...

(haydi rastgele...)

Devamını Oku
Ayşe Uçar

dalgıç kuşlarının
"tam tam" dansıyla uyandı
hırçın yüzünde ağdalı köpükler
taşkın eteklerinde bi dolu öfke
ejderha kuyruğu gibi sallandı deniz

Devamını Oku
Ayşe Uçar

daha gün ısınmadı
rüzgârın teninde serin gülüşler
hâlâ çıplak ağaçlar, henüz giymediler yeşilleri
serçe kuşları hâlâ yalnız
göçmen kuşların yolu henüz buradan geçmedi

Devamını Oku
Ayşe Uçar

kulak kesildi gecenin titrek gözleri
fonda ölü ruhların senfonisi
koruk tadında, hüzün yağıyor yeryüzünün iliklerine
ayışığında ağlıyor gölgeler

uzaktan seyrediyorum sallanan kadını

Devamını Oku
Ayşe Uçar

ruh sıyrılırken cendereden
paslı bir tat dilin ucunda...

kangren soluyan teni yüzüp
kireçli kuyulara gömen e l
bilmeli_

Devamını Oku
Ayşe Uçar

-kâbus dolu bir gecenin koynunda, rüya görülemeyeceğini
tüm kuşlar bilir...

.........

yazın son günleri

Devamını Oku
Ayşe Uçar

vakit ikindi
hava morcivert
dağların doruğunda sis
birazdan soğuk iner
yeşil vadilerin sıcak avurtlarına

Devamını Oku
Ayşe Uçar

yağmurlu bir gün
öğle arası vakit
tamda tavında toprak
yalnızlığımı paylaşıyorum, tahta bankla
zaman dingin
sanki derin uykuda…

Devamını Oku