Aynur Uluç Şiirleri - Şair Aynur Uluç

Ben aslında her yerdeymişim
Aşık olduğum adam
Yüreğimi dağlayan gam
Başıma vurduğum sopam
Benmişim yıllar boyu

yaprak yaprak terliyorum
ecinniye karışıyor nefesimin gölgesi

ağzımda ucu kesik sözcükler
ayrışıyor durmadan kılcallarına
sünüyorum susuz gam çiçeğiyim

çıngıraklı düşler gelmiş uzaklardan
bakışıma vahşi deniz dalgası
mucize günde ölümsüzlük şarkısı

cenneti dişliyoruz elmanın her katında

Kadın, rüyalarından canlanır gibi hatırladığı şehri düşünüyor yıllar sonra...Neler aynı kaldı, neler değişti kim bilir...

Okuldan kaçtığı gün gittiği bahçe orada mı meselâ? Tozlu, toprak damlı evlerde kar kürüyor mu adamlar? Düşmeden yürümeye çalışılan sokakların yeni çehresi nasıl?

Kadayıflar dökülüyor mu tepsilere ramazanlarda yine? Yine her kavgada köşede toplanıveriyor mu meraklar? O lirik ot ekleniyor mu hâlâ yoğurt çorbalarına?

gözlerimi mavi boya fıçısına atsam
beni içine çeker mi tiryaki bulut

peki, güneşe yaslanıp hayaller kursam...

dağlardan, zirvelerden geliyorum
çocuğun gözünden, sütünden güneşin…

berrak akıyor kangrenin yarası
aynayı seyre dalıp
kuyuda sabahlayan şarkılar söylüyorlar

Üstün durumdayken maçı kaybetmek
Bazen hayat bu sonucu verir
Kaçarken kovalanan
Kovaladıkça kaçan aşk gibi

Labirentler sarar tüm iklimleri

Bebekler gülüyor gözlerimde
Krizantemler açıyor tek tek
Yamalar yapıyorum yırtıklarıma
Şakrak çocuk sesleri ceplerimde

Dans ederken meltem terasında

martı olur yüreğim
sesiyle çırpınırım
gölgesine tutunur
yunusa karışırım
bir dal tutup ağzımda
kırlangıç fırtınasına

Film rulomu kaybettim
Kıvırcık saçlı oğlum vardı karelerinde
Bir minik profesör
Bir siyahi sarışın
Vermeyi unuttuğum çiçekler
Tebessümde yaşanan dostlukla