Aynur Uluç Şiirleri - Şair Aynur Uluç

Hani kapanan kapının arkasından bakar da
Açılanı göremeyiz ya
Çıkın hayatımdan
İnsan kılıklı organik solucanlar
Kapatmalıyım acı veren tüm kapıları
Bahçemde sadece güllere yer var

Hiç tanımadınız beni

Klişelerde arayıp
Paketlere kandınız

Anahtarınız çalışmadı

göğsümde çığlık yükselince doğar söz
içimi yırta yırta yol alır
ışığa basarak emerken turuncuyu
katılaşır nefesim

soğurup usulca güneşe yollar

Bi tanem dedim...
Orada kaldım
O kadar büyük bir kelime geldi bana

O yüzden
Mektubum bu kadar bi tanem…

kuşun kanadını gördüm suyun içinde
karıncanın tül ayağını
seni tütsülenmiş kumda düşündüm

bir yonga buldum nuh tufanından
balıkların geniş alnını

Deniz, martı, ışıltısı güneşin
Yuvarlanıp çevrilen hayatın suyu
Yeni gün başlıyor bu dev şehirde
Telaş, ölüm, doğum başlıyor

Balıkçılar…

denizi seyrediyorum, en sevdiğim noktadan
uzaktan bir ambulans geçiyor
yaşamı dalgalandıran siren sesine eşlik ediyor köprü
tam orta yerinde kocaman bir afiş…
başında bere, elinde ağ, gözleri balığa sevdalı bir adam…
martı seslerini katık yapıp kulağıma

Bitmez tükenmez hazineydi aşkım
Yeniden yeniden yazılan bir şarkı
Buğusunda yıkanıp iminde savrulduğum
Yüzümün çocuk yanı, içimin kadın

Gemileri yakan inatçı bendim

Neredesin, ey ezeli soyutluk
Burnumun sızısı
Tenimin ağrısı
Lavların eşiğinde bekliyorum seni

Gelemesen de önemli değil

Duymadım bilemem
Neye benziyor sesin
Nasıl kızarırsın utanırken
Değerli bir şey kaybettiğinde
Çok mu sıkışır nefesin
Kahkahan ne renktir sonra