Aynur Uluç Şiirleri - Şair Aynur Uluç

Ayrı yolların sürgünleriydik belki de

Tek başına anlamak zorundaydık hayatı

Silik bir yelkenlide açılırken köpüklere

Zamanla manzara değişebilir
Ama cam kenarından
Sürekli bir şeylere bakarsın
İzlersin
Korkarsın
Hayal kurarsın

insan selinde ufacık noktayım en çok
iki göz, iki kulak,iki burun deliği
iki spiral nefes kör boşlukta alınan

kendini verdikçe genişleyen iki kısa noktayım
sonsuz ahenk nefesinde bitiyormuş sanılan

Elinin ötesi
Dokunmadığın gölge

Koklamadığın karanlık
İçinde büyümediğin çiçek
Olamadığın martı

kâğıttan bir gökteyim
kararsız rüzgârın içine
harfler düşürüyorum

bir harf evin bacasından düşecek belki
diğeri can verecek feci şekilde

Yağmur şiiri isteme benden
Zirveye diker gözünü, en iri bulut
Sevda taşır yükünde
Ve umut
Cezadan dev kerpeten

Sen yok olsan şimdi, olmasan dünyada
Ben kalır mıyım
Ne olurum
Nasıl olurum
Kolu kopmuş gibi mi
Gözü görmez gibi mi

Bir elin sıcaklığı
Bir annenin kucağı
Bir ılımlı bakıştı istediğim
İstediğim gözlerden.

Doğaya açıktı kalbim,

göğsümün altında böcekler kaynaşıyor
acıtarak yiyorlar geleceğimi
direnmem yapışsınlar içime
her bir nefesimde kımıldasınlar

birdenbire boşalan

ansızın çıkan yıldızlara inanan bir ege deniziydim ben

mavinin iminde kırmızıyı aradım, dolaştım durakları gece yarısı
karşıdan gelen ıslığa uydum, yoldan çıktım, yola girdim

bilesiye başka diyarda tüten bir ege deniziydim ben