Ben çiçeğim, sen çiçeksin, o çiçek
Gün doğacak, zor geceler bitecek
Elimizden marallar su içecek
Ekilecek toprağımıza zafer
Rençberimiz ilkbaharı biçecek
Sözüm gurbete düştü, dilim oldu bertaraf
Beynime kan üşüştü, kızıl oldu her taraf
(dörtyol-09.08.2005)
Üzülme güvercin yerim yok diye
Yaylamak evlâdır derde kalmaktan
Taşıdığın kalbi görme yük diye
Vazgeçme sevdâya vefâ kılmaktan
Semâda misâfir yine sensin, bil
(İzdivâç teklifimi kabûl ederek, rûhumun kararan küflü duvarlarını, kendi yüreğinin yanan alevi ile ışıtan ve ısıtan... Ve Ayhan'a bu şiiri yazdıran güzel kıza... Ona duyduğum sevgiye, onu düşündüğüm sâniyelere, ondan gelecek herşeye... Sonradan bulduğum bu temiz yüreğe, bu güzel sûrete... Sümmeye Kıza armağanımdır.
Birgün daha güzelini yazdırmak üzere Sümeyye Kız, kabûl et...)
Bir hisse kapıldım, anlatması zor
Uyu gelincik uyu
Uyu ki tez gelsin yarın
Ve duâ et Rabbine
Duâ et ki müjdeyi getiren
Rüyâlarındaki ardıç kuşu olsun
Kör nefsimi zemheride kışlattım
Alevlendi, geceleri yakıyor
Ben devrimi yüreğimde başlattım
Şimdi erdem, damarımdan akıyor
Kör kuyular bir gün aşkla dolacak
Dağ, gök, deniz dayanır mı bu aşka
Erdim Mecnûn'un şânına, Yâ Vedûd
Bilmem sevdâ, senin sevdândan başka
Kıydım Leylâ'nın cânına, Yâ Vedûd
Senden uzak yaşamaktır kederim
(Bu şiiri, Felluce'de kıyılan canlara ithâf ediyorum...)
Zalim her zulmünü elbet öder Felluce
Gözyaşın gözünde durmaz
Firavun sözünde durmaz
Aklım zindan oldu, fikir mahpusu
Kalbime dolanı duyamıyorum
Dilimin yoluna atılmış pusu
Ağzıma geleni dyemiyorum
Çiçeklerin rengi, gönlümü boyar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!