Yangını tutuşturan yanılgı
Yanı başınızda olmasaydı
Yankısı yanık mı olurdu yakarışınızın.
Olmazdı ve dağdağası yetmezdi ömrünüzün
dokunaklı iki dize yazmaya.
En çok çehrenizdeki sevincin ardında saklı
Hüzünlerinize teşneyim.
Bir bahar telaşesi hazırlasa da yüreğime merhametiniz,
bir dilenciye verilenle belgelidir en fazla
Eski belediyeden aşağıya Atatürk Bulvarına kadar kare kare taşlarla döşenmiş yolda yokuş aşağı çılgınca koşarak beslediğim çocukluğum tükeniyordu. Bunu bir bankadaki görevli bayandan duyduğumda içimde tuhaf şeyler hissetmiştim, yüreğim acımıştı. Halen bu acıyı anımsarım. Belki de net anımsadığım acılardan biriside budur. Peki bir banka memuresi bunu niçin söyler? Açıklayayım: Çocuklara bedava dağıtılan bir dergiyi almak için ilgili banka şubesine girdiğimde sözkonusu banka memuresi artık çocuk olmadığımı yaşımı sorarak söylemişti. Bu yüzden bana dergi verilemeyeceğini vurgulamıştı. O’na göre artık gençtim. Ben de gençliğimin miladını hep bu olayla başlattım.
Evet artık gençtim ve bu yeni duruma ayak uydurmalı yeni rolüme adapte olmalıydım.
Bu adaptasyon işi fena halde komik şeyler, hatalar yaptırıyordu bana. Şimdilerde gençlerde gördüğüm fakat garipsemediğim bu durumları ben kendimi o halde düşündükçe hem güler hem de utanırım. Tuhaf bir giyim tarzım ayakkabılarımın arkasını kıvırarak topuklarını kırmak, uzun ince burunlu ayakkabılarımla tespih ve çeşitli aksesuarlarla yeni terlemiş bıyıklarımı bütünleştirerek dolaşmak….Jöleli, tespihli ve tuhaf konuşmaları besleyen tuhaf yürüyüş şekli ve davranışlar. “Allahım, beni affet” durumları anlayacağınız….
Yetişkinlerin bu dönemde çocukları üzerinde panik derecesinde düşmelerinin haklı nedenleri arasında her şeyi bu şekilde fütursuzca denemeleri olsa gerek. Fakat ne yapılırsa yapılsın bu dönemde yetişkinlerin dünyasına ait her şey denenecektir. Önemli olan bu dönemi fiziksel ve ruhsal açıdan sağlıklı yaşamalarını gerçekleştirecek yönlendirmelere ihtiyaç duydukları yerlerde ve zamanlarda iyi bir refakatçi olabilmektir.
Bugün bir eğitimci olarak bu şekilde davranmanın ne türden kazanımları besleyeceğinin izlerini görebiliyorum.
Bunun yerine çatışmayı ve rekabeti öne çıkaran ebeveynlerin kesinlikle şunu bilmesi gerekli ki; çocuklarının denemeyi göze alma cesareti ve enerjisi karşısında onları dizginleyecek zincirler daha icat edilmemiştir.
karanlık sevenler arasına sizi de kattım.
Artık,kem gözlerinizin tiryakisiyim.
Kala kala bir siz ve bir başınız kaldınız, ikiniz.
Serüvenler lafta,kelimeler boğazınızda kaldı
Korkulası bir durum yok yine de
Söz, asıl anlamını anlatamadı. Yitirdi, içindeki tüm anlamları. Mimikleri kalmadı her şeyden önce.
“Mavisini yitirmiş yaşamak” kadar anlamsız şimdi söz.
Bilgece sözler çekildi hayatımızdan, hayattan bu hazin kopuşla birlikte, veda kaldı söze artık…
Söz yokken, ses yükseliyor insanlardan;
Vakitler, saatlerle anlaşılıyor, Yıldızlara bakıp geceyi selamlamak da yok. Beyaz bulutların gerisinde duran mavi, berrak bir gök gibi, saf sözler yok artık.
Aşk da yok, söz olmayınca. Sonsuzluğu arzulamak ama imkansız olduğunu bilmek; bilmek ama yine de sevmek. Yok dostum! Söz olmayınca, aşkı da harcarlar.
Çocukluk yıllarımın elmas şehri Siirt, ben büyüdükçe küçülen, o küçüldükçe büyüdüğüm şehir. Aklıma düştükçe “ergenlerin sesinden ürkmüş çocukluklar” hatırladığım…
Süveyka’da esnafın ağaran saçlarından aşağıya Siirt akşamları dökülüyor, Saffarlar Çarşısı’nın çekiç sesleri, Çarşı Camii’nin murdar çeşmeleri, Kızlar Tepesi’nin karşısında Meydan Saati’ni okuma girişimleri, Kız Meslek Lisesi önünde ilk çapkınlık deneyimleri, bakışmalar…
Esmer, güneşten kavrulmuş yanaklarla günleri kovalarken amca çocuklarımla arşınladığımız sokaklar, Pazar günü maçları, mahalle kavgaları…
Çocukluk işte..,
Bir hayat gülücüğü,
Yürekte merhamet,
Henüz dokunmamıştı bahar tenimize
Hüzünlerimizin rengi daha solmamıştı
Taze ıtır kokusundan dizeler şiirlerimize
Deste deste karanfiller dizilmemişti
Kanatılırken dahi esrik bir gülümsemeyle yaralarımızdan
Tophaneli
kanımda deli bir damar
tomar tomar yılışıklık herkeste
kargılar kaygılarla yüklüdür Boğazkesen'de
pomaktır orada her şark şivesi
üst taraf Galata
Topluiğnelerden sakınan insanlık balonu
Şişirilmiş bir balonun gücünün ve azametinin içindeki havadan kaynaklandığını öğrenmek için bir topluiğnenin ucu yeterlidir.
umut pazarlamacıları
Özgeçmişi başarısızlık apoletleri ile süslü bir “kişisel gelişim uzmanlığı” payesini kazanmak büyük bir çelişki olsa gerek.
Karşılarında umudu bir sakız gibi ağzında çiğneyerek duran marko paşalar yığınla genç adama,ağızlarından çıkacak sihirli sözcükleri onların kişisel başarılarına birer ilaç olarak sunmakta kararlılar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!