Bir elveda bile demeden bana
Çözülmez sır oldu ayrılığımız
Sığdırmışken seni bütün dünyama
Gönlüme dar oldu ayrılığımız.
Bir yangın gelip de kavurdu bizi
Bir akşamüzeri tozlu bir yoldu
Erikler çiçekti biz ayrılırken
Yan yana yürüdük artık bu sondu
Erikler çiçekti biz ayrılırken
Kabullendim birden bütün suçları
Bir sitem eylesem o nazlı yâra
Figanı neşreden dili bulunmaz
Sürsem de kendimi yâdı diyara
Ben gibi cihanda deli bulunmaz
İçimde yokluğu karın ağrısı
Ben onsuz da yaşarım demişsin bana
Benim için hayat burada bitti
Verdiğin tek değer bumuydu bana
Benim için herşey burada bitti
Ne ümit verirdin her mektubunda
Gün olur beni sever kıskanır
Gün olur beni düşmanı sanır
Vazgeçeyim desem o da ziyandır
Ne olacak bilmem bizim sonumuz
Bazen bir gülüşle beni aldatır
Bir fırtına telaşıyla yaşadık hayatı,
Neler devrildi, neler yenilendi..
Kırıklarımız oldu bir daha birleşmeyen,
Kavgalarımız oldu bir daha barışmayan
Ve bir gün, acıların ala şafağında,
Kan kızılında bulduk kendimizi,
Çıkarsan sevgilim bir gün yoluma
Derbeder bir halde beni görürsen
O an tanımaz da bu da kim dersen
Yıkarsın kalbimi bil ki derinden
Her köşe başında beklediğimi
Gül, hep gül,
Öyle gül ki, kıskansın seni gül
Dağılsın bakışlarımdaki hüzün
Kızarsın pembe yanakların, yüzün
Gül hadi bir gül.
Bir aşk mahkemesi, üç parmak izi
Aşkıma bir kanıt bulmak mı gerek
Neden mahkûm ettik birbirimizi
Ebedi zindana koymak mı gerek.
Sen hiç duymadın mı kavil senettir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!