Atakan Kartaltepe Şiirleri - Şair Atakan ...

Nisan Bahar ayıdır ve Eros’un yay’ıdır,
Gönlümdeki depremin en belâ bir fay'ıdır.

Lâtife hanım gibi beni de o,
Mavi gözlerinden ayıramaz, yooo!
Sevdirmişken seni bana yaradan,
Hiçbir kuvvet hiçbir zaman no, no, NO!

Yıldızlar gözlerinde, bülbül billûr sesinde
Kelebekler saçında, çiçekler nefesinde,
Diyorlar “Ne sevgi bu? , Ne var ki ne? Nesinde? ”
Susuşun bile başka, bin anlam var es’inde

Ben toprağım...toprakdanım...
Ot’dan, dal’dan, yaprak’danım...
Ya Hak’kım ben...ya Hak’tanım...
O! üfledi bunu bana...

Çok düşündüm...araştırdım...

Beni andığın da mı çınlıyor kulaklarım?
Beni andığın da mı yanıyor yanaklarım?
An ya da anma beni... Allah saklasın seni!
Her gün, her an aşkını söylüyor dudaklarım.

Ocak bir aydır aylardan, ayların başında
Ocakda doğan tam yaşar yılı, tam yaşında

?

Bir yangınım var sönmüyor, su dökseeem, köpük sıksam,
Sönmez elbet! Neden sönsün? .. Hele sana âşıksam!
Oksijensiz kalsa, sönse diyorum amma...yok - yok!
Ancak şöyle olur daaa...o da olmaz! “senden bıksam”

El yordamı ile bulmadım seni, kaderdi O!
Dil yordamı ile sevmedim seni, sev derdi O!
Sendin herşeyimle sen de bendim herşeyinle ben...
O duan içten miydi bilmem de olsa ederdi O!

Bir “güzel bakış”
Bakıp bakıp da “can yakış”tır şiir! ..
Meltem gibi...
İmbat gibi bir “esinti”,
Baharda bir “gezinti”,
Bir kalp atımı “soluk”,

Gözlerin deniz senin,boğulasım geliyor,
Sakın bakma bu yana... her biri bin deliyor...
Bunca göz içinde o... gözler, o gözler var ya!
Kaç göz varsa dünyada her birini eliyor