Atakan Kartaltepe Şiirleri - Şair Atakan ...

Deniz gibi gözlerin... yüzülesi biçimde?
Sarhoş eden sözlerin, içilesi biçimde!
Sade bu kadar mı ki? Bu saydıklarım ne ki
Başka ne varsa sende, sezilesi... içimde!

Gözlerin gökden mi oldu? Gök mü gözlerinden doğdu?
Gök gibi bir çift mavi göz, her yanı mavi’ye boğdu!
Aklımda ne varsa ama... ne varsa hepsini koğdu!
Gök gibi bir çift mavi göz, her yanı mavi’ye boğdu!

Bak! Orda - burda... nerdeyim?
Ben! ! ! Allah’tan bir zerre’yim!



?

Yücel’le içiyorum, Neyzen'le de yiyorum
Onlar nasıl dediyse, ben de öyle diyorum
Nesîmî Et Tabağım Eşref Tatlı Kabağım
Hayyam, Mevlânâ ,Veysel de demiş, biliyorum

Şu dîl’imi bağladım da dil’ime,
Şiirler oradan aktı elime!
Her yazdığım, güzelime... gülüme!
Sürecek bu böyle tâ ki ölüme!

Sen bakılmak içinsin, bense bakmak,
Ben yakılmak içinim, sense yakmak,
Gözlerinse ışıyor... çakmak çakmak!
Ne yapmak lâzım bilemem, ne yapmak?

Sen yakmasan, zaten gözlerin yakar,

N’eydi gözlerinin rengi? Yeşil? Menekşe? Elâ?
Unutmuşum ilk günden, hatırlayamadım halâ,
Yoksaaa, yoksa göz rengin Kahverengi? Gri? Mavi?
Sahiden unutmuşum! N’eydi ya? Sen söyle sahi. :)

Beni burda görürken bak bakayım nerdeyim?
Bedenim başka yerde ama sanki evdeyim,
Hem orda hem burada olamam sanma beyim!
Bir kere daha düşün bil bakalım ben ne’yim?

Nişâburek ah! Ah ki Nişâburek!
Nasıl dayanır ki bu sese yürek?
“Varsın gönül aşkınla” diyorsa ki
Yürek yaktığını anlamak gerek!

Bugün Nisan’ın 1’i... sakın “merhaba” deme!
Şaka gibi gelir de inanamam güzelim,
Gün mü kalmadı ay’da? Bugün selâm isteme!
Değil misin ne olsa... hem ebedim - ezelim!