Atakan Kartaltepe Şiirleri - Şair Atakan ...

Köpek balığı havlıyor içimden,
Duyuyorum!
Dişleri?
Benim dişlerim mi?
Bilmiyorum!
Köpekle Balık,

İnanmazdııım,
Darvin’in söylediğine,
“İnsan Maymundan türemiştir” dediğine
Yani;
Maymunun İnsanlaştığına!
Maymunken insan olup çağ aştığına(?)

Bekliyorum anbean... ya görür - duyar diye,
Ne dilediysem verdi, buna da uyar diye,
Oysa vakit geçiyor, kör mü... zor mu seçiyor?
Denk mi saymıyor beni, bir bozuk ayar diye?

Senin koynunda ölmek kimbilir ne güzeldir,
Bunu yaşamak özel...hayaliyse tüzeldir,
Sanma ki bu bir ölüm... asıl hayat bu gülüm!
Bunun sonu ebedî... başı ise ezeldir.

İzmir’li, ter-ü taze, bir şair de kendisi...
“Selâm gönül dostu” der, gönüller efendisi...
Önünde uzun yıllar...daha çoook zamanın var...
Mutluluklar dilerim...sana ben “KÜLKEDİSİ!

“Nesin sen? ” Diye sorarlarsa bize,
De sanki sorarmış gibi... Aziz’e,
Şöyle mi söylesem acaba size? ..
Kuluz elbet! Varan secdeye – dize.

Ne hava’ya yazılı...bu şiirler ne su’ya...
Ne mahşere kazılı...bu şiirler ne kûy’a...
Kazılarak yazıldı, bir çift mavi bakışla!
O göze - o sese...kurban Atakan o huy’a

Bayram’ın adı Kurban...ama kendi Bayram’dır...
Bayramda küslük olmaz! Bayramda dostluk tam’dır...
Geçen Bayram yazmıştım...”sağlık, afiyet nice”
Bu Bayram uzun ömür! “Uzun Ömür” duamdır...

Gönül telime bir kuş kurulmuş da
Öter dem be dem hep lâ sesinden,
Bir tertemiz aşk bulurum ummuş da
Öter dem be dem hep lâ sesinden.

Bir kuş bu! N’olsun ki? Aklı kuş kadar,

Atakan’dan selâmlar... tâââ İstanbul’a uzun,
Kutlu yıllar dilerim... bulmasın seni hüzün!
Sağol - varol sıhhatle ve de mutlu - huzurlu,
İlkbahar, Sonbaharda hem Kışın hem de Yazın