Caddeler ıslak;
Gökyüzünden inen minik damlalar
Buluşmuş yeryüzüyle.
Ama doymamış toprak.
Çekmiş içine damlaları,
Doymamış.
Tutulmaz olmuş şu köhne yürek
Dayanılmazlığına özleminin.
Minik kar taneciklerine dönüşür olmuş
Her bir anımız karşı koyarcasına.
Her dem eriyip giderken
Zamanın o sıcaklığında,
Kesilmiş sözler, budanmış erkenden,
Mevsimsiz bahçede biçare yürekler
Ve toplamış kara eller adım adım
Masamdaki vazoda solmuş duruyor
Boynu bükük, ak sevdam yürekler...
Duyar mıyım artık akarsuyun sesini,
Yaşananı anılar yaşatıyor...
Anılar olmasa,
Bizden aldıkları,
Bize ekledikleri olmasa,
Biz olamazdık.
Varlığımızı,
Anlat hadi
Kanatlarin süzülüsünü rüzgarda,
Yilkidaki atlarin sesini.
Topla ser önüme güzellikleri.
Yarın,
Yarın son olacak.
İnan bana…
Köpüren dalgaların sükunetine
Şahit olacaksın
Ve bir ikinci baharın soluşuna.
Erken gelir, sürpriz yaparsın!
Öyle çılgın bir beklenti içine girmişim.
Aşkın başıma vurmuş olmalı ki;
Unutmuşum...
Aslında uykusuz olduğunu...
Vakit geldi, ama nasıl kalkacaksın?
Söz benimdir unutsam da, öyle mi demişim?
Söz benimdir sen unutma, hep beni bekle.
İstersen bekleme yürü, kararına karışmam
Yollar seni bana getirsin, sonsuz neşeyle.
Takvimler elimde, gelmene az kaldı,
Akşamların gücü yetmez,
Onun karanlıkları örtemez
Benim sevgimi.
Bir gün gelir de,
Hiç görüşemesek bile,
Senden uzaklaşmış olmayacağım.
Sen yoksun artık,
Sesler de siliniyor ardından.
Kalanlar doyasıya sevilecek,
Adına kaç dua okunacak,
İçinde sen olan dizeler
Kaçbinlerce yazılacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!